جـُوز و جـُوز دار (گردوی طالقان) قسمت اول
در مبحث جوز و جوزدار خزان کوردن عملی هسته غیر قابل اجتناب. خزان کوردن یعنی جوز دار که میخوان بنشان اول جوز (تخم) در یه جایی میکارن بعد از رشد تا ۳ سالگی به مکان اصلی انتقال میدین. این کار در همه جا مرسوم نی.
🔻در تقسیم بندی و نام گذاری خود مغز:
۱/۴ قیجیل
۱/۲ لنجه
۱ کامل و سالم قوتیلی
و در مورد مقدار از "دست" که هامون ۱۰ عدد باشه استفاده مینُن. مثلاً میخَای بگی: مُن ۲۰۰ تا جوز میخوام، میگی ۲۰ دست جوز میخوام.
🔻مطلب بعدی در مورد جوز دار خارج کوردن آب سیاه جوزدار هسته که تأثیر فراوانی در رنگ مغز داره. بعد از آبان ماه زمانی که دار میشو که استراحت زمستانی کنه و ما هم پای درخت کود مناسب بریتییم، در درختهای مسن تر قسمتی از تنه درخت می کنیم به ارتفاع تقریبا ۲۰ سانت و در درختان جوانتر یه میخ کلفت فرو مینیم تنه درخت. این کار باعث میبو آب سیاه درخت از این قسمت خارج گرده و رنگ جوز مغزمان سفیدتر گرده. البته این کار ر هر سال انجام نیمیدین، به فاصله هر ۵ سال یکبار.
🔻تابحال شکوفه ی جوزِ بِیدی یِن؟ شبیه کُرم سبز رنگ هسته. یکی از دلایلی که شکوفه جوزدار به این شکل هسته اینه که در گرده افشانی جوزدار، حشرات نقشی نودارن و تنها به توسط باد گرده افشانی مینُن.
🔻مهمترین انواع گردو که در ایران کاشته می شوند عبارتند از : گردوی کاغذی، سنگی، ماکویی، سوزنی، نوک کلاغی، ضیا آبادی، خوشه ای، سبزوار، آمیخته خراسان، مازندران، شهمیرزاد، قزوین و طالقان، آذربایجان، همدان و تویسرکان، سایر مناطق
🔻در مورد درخت گردو این نکته ر باید توجه داشته باشید که نسبت به سایر درختان کم آب تر هسته و نیاز به آبیاری فراوانی نوداره.
اگر در کنار بقیه داران آبیتان می کارین، خیلی او به سمت جوز دار هدایت ناکنین.
🔻در فرهنگ طالقان جوز و جوزدار از اهمیت خاصی برخوردار هسته. به علت اینکه تنها منبع غذایی و درآمدی هسته که در تمام طالقان به چشم میخوره. ضمناً یکی از مهمترین محصولات و سوغاتیهای طالقان، جوز می باشد.
___________ادامــــه دارد ___________
✍ تهیه کننده مطلب: سیده فاطمه میرتقی-اورازان
به همراهی گروه تولید محتوای درجی
و سایت تخصصی گردوی بوانات
🔻کپی برداری از این متن، تنها با ذکر منبع آن (کانال تلگرامی درجی) مجاز است و در غیر اینصورت، کپی کننده در دنیا و آخرت، مدیون خواهد بود. 🔺
اَغوزانه دارانی بیخ دَ جمع کردم کرکُتال گردیَم،آخِش، بنیشم تَشی سری چایی رَ باخوردم جان هایرُم
متن و عکس:افتخاری«پراچان»
