درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «احترام» ثبت شده است

احترام به بزرگتران در طالقان

دوشنبه, ۴ مرداد ۱۳۹۵، ۰۳:۰۱ ب.ظ

احترام به گت تران و سالخوردگان و تکریم اوشان در طالقان، سابقه همیشگی داره. مثلاً:
1_ هیشکی گَت تری حرفی سر، حرف نیمیزه.
2_گَت تری پیش لِنگانَ جم می کُردُن.
3_وچان حرف گوش کن بیَن.
قدیمان گو وچان وینیمی گردین گت تری چشمی میانه نگاه کنن، گت تری گپی سر گپ نیمیزین، هر چی آقا ننه و گت تران میگوتن اوشان میگوتن چشم. الان وچانی جور نیبین گو یکی میگی شش تا دیمینن آدمی خیک.
4_ گَت تری پیش سیگار تُکُشانی دَم دَنَبَه.
5_ هنوز به هنوزه تو طالقان کسی جرات نمینه جلوتر از گت تران، سفره ای سر بنیشه یا اوشان د زود تر، در د خارج شه.
6_ اگه یه دختری همراه که نومزه بین، گپ میزین، یه گت تره میدین، ده تا کوچه و پس کوچه قایم میگردین خجالت و ترسشان د.
7_ اون قدیمان، عروسان شومار وشو پیرشانی ور غذا نمیخوردن و تک میگیتن. همینجور عموی شوهر  و دایی شوهر، میگوتن عیبه عروس شو فامیلانشی ور بنشینه غذا بخوره. ولی قسمت خنده دارش این ب گو باید پشتشانه شو فامیلانی طرف میکردن و غذا میخوردن.
8_ گاهی مثلا بعضی شوماران نامردی میکردن غذاره تا ته میخوردن، عروس بیچاره خالی نان میخورد. اما اگر اینجور دی بدجنسی میکردن، ولی عروسانی صدا در نمیامه.
9_ ما که وچه بیم میشیم حمام، آب حوزی میگرسیم. تا آخر باید این گت تران سر او دمیکردیم. اونوقتان حمامان خزینه ای به.
10_ اون موقان ما اگه کوچه ی میان یه پیرزن و یا یپر مرد میدیم، بار دسشان دبه، میشیم جلو، سلام میکردیم و بارشانه اوشانی دس د هامیگیتیم میبردیم خانشان.
11_ همیشه گَت تران مالانَ سوار میگردیَن.
12_ دُلابانی کیلی که حکم گنجینه ی خانه ر داشت، گَت ترانی قُورت دَبَهَ.
13_ همیشاک با گت تران مشورت میگردی و بی اجازه اوشان، کاری نمیکوردون.
14_ خجیرترین قسمت خوراکیان، گت ترانی به.
15_ هنوز که هنوزه، خانه سالمندان ببردن پیر آدومان، وقتی یالانشان درن، عیب و گناه محسوب میگرده و از دید اهالی منفوره کاره. حتی عمه و خاله و عمو و دایی شان دی خودشانی ور نیه میدارون و سالمندان نمیبرن.

با سپاس از آقای فرشید فلاحی
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی

دریا، مرغابیِب، جایی هسته برای تفریح
اما ماهیِب، جای زندگی..
برای اون کسی که تُو رَ دوست داره، زندگی باش
نه محل تفریح
◀️ سیدمصطفی افتخاری پراچانی



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ مرداد ۹۵ ، ۱۵:۰۱
درجی طالقانی

سلایق آدمها

يكشنبه, ۶ تیر ۱۳۹۵، ۱۲:۴۲ ب.ظ

▫️ مینی گته ننه -خدابیامرز- مذهبی آدوم ب. هر وقت دلش امام رضاییب تنگ میگردی و تلویزیونی میان، عکس گنبز و بارگاه اویی اشکه جیر میورد و دستکشه میگیت رو به آسمان و میگوت: یا ضامن آهو بطلب...، او رو میگوتم:
ننه جان، حلا حتما لازم نی این همه راه تا مهشد بشی، همینجه د سلام کن آقا ر...
اما مون کو تفریحی واستان میشیم شمال، ننه هیچوقت نمیگوت لازم نی این همه راه بشی تا شمال، همینجه تفریح کن!
میگوت: بشو ببک جان، خوش بگذره بهتان، خدا به همرات....

▫️ یه وختایی گته ننه سفره میگیت، یا محرم ک میامه، یه گونی برنج و یه حلب روغون هامیدا هیات محل.
مون میگوتم: ننه اینان کو همه سیرن، هادین چهارتا فقیره آدومه...
اما وقتی مون، رفیقان از خودوم سیرترمی همرا مهمانی میگیتم و کلی دی بریز بپاش میکوردوم، ننه فقط میگوت: نوش جانتان، ایشالاک تنتان ساق بو...

▫️ خیلی سال بگذشت تا مون بفهستم، ''سفر'' آدومانی احتیاجه... ''لذت ببردن'' آدومانی نیازه... اما هرکی از یه مقصدی خوشش میا... راه لذت ببردن آدومان دی فرق مینه..
یکی میشو هیات، چند قطره اشک میریزه، آرام میبو...   یکی میشو کوه، داد میکشه، آرام میگرده.
یکی مکه میشو اقناع میگرده، یکی دی تایلند!
یکی سفره ای میان، دیدن و گپ بزین با هم سند و سالانش اوییب لذت بخشه، یکی مهمانی تولد و جوانکانی دورهمی...

▫️ اینان همه آدومن و آدومانی خواست و سلیقه به خودشان مربوطه
تا وقتی کارشان، خلاف نی و کسی ر صدمه نمیزنه، هیچکس نمیتانه منعشان کنه.

ما حق نوداریم به دلخوشی مردمان گیر هادییم و اوشانی سلیقه ر با خودمانی  سلیقه قضاوت و انتقاد کنیم...

روحت شاد ننه جان...
تو مون د داناتر و با شعورتر بی یی

برداشت آزاد و برگردان شده از یک متن
✍ 🎤سیده مریم قادری، اورازان

این متن ارزشمند با صدای خانم قادری تقدیم به شما (دریافت کنید)

عکس: سینا شیری-خبرگزاری فارس

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ تیر ۹۵ ، ۱۲:۴۲
درجی طالقانی

🍁🍁 طالقانی زبان مادری 🍁🍁

سه شنبه, ۱۳ بهمن ۱۳۹۴، ۰۳:۱۹ ب.ظ

🍁 پدرام سوداگری: ما نباید خجالت بکشیم
🍁 همایون سوداگری: سخن نگفتن بهتر از بیهوده سخن گفتن است
🍁 فرشید فلاحی: در اوج افتاده باشیم هیچکی تواضع دَ کم نیمیبو
🍁 شهره عقبایی: بایدغیرت و وطن پرستی داشته باشیم
🍁 رها اسدیان: باید از داستانای قدیمی بیشتر استفاده کرد
🍁 مریم قادری: حق ماست که به زبون مادری حرف بزنیم.
🍁 همایون سوداگری: اگر کم رو درک نکنیم معنی زیاد رو هم نمیفهمیم
🍁 مهسا رییس پور: پیشکسوتان گنجینه حفظ زبان مادری هستند.
🍁 ازیتا عطایی: هرجایی که هستیم ازخونه تامحل کاروجامعه باهم زبانانمان طالقانی گپ بزنیم
🍁 سعید محمودان: نقل قول از استادم پروفسور فلاحی; در امریکا هم در خانه با فرزندانم طالقانی و به زبان محلی صحبت میکنم. در خانه با اعضای خانه به زبان محلیمان صحبت کنیم
🍁 پونه سوداگری: طالقان سرای من است وزبانش سرشار از مفهومات
🍁 پریسا سوداگری: اشاعه فرهنگ وزبان طالقانی با افتخار
🍁 مینا صائمیان: با تکرار و تمرین و نوشتن زبان طالقانی اونو حفظ کنیم.
🍁 سجاد صایمیان: در همه ی شرایط طالقانی صحبت کنیم
🍁 سعید محمودان: تا این زبان را بلد نباشی نمیتوانی آن را آموزش دهی، در بحث ها شرکت کنید و یاد بگیرید تا بتوانید به دیگران نیز بیاموزید
🍁پرستو سوداگری: طالقان وگویش هایش را عاشقانه دوست میدارم
🍁شهناز فلاحی: ایران وطنم و طالقان بهشت من است
🍁المیرا قاضی: طالقان را دوست دارم و تمام سعیم اینه که زبونشو کامل یاد بگیرم، اینجوری اصالتمو حفظ میکنم
🍁رضا بریری: طالقان فقط یه گویش نیست بلکه یک فرهنگ فرهیخته وتاریخیست و تک تک ما به عنوان سفیر طالقان محسوب میشویم پس بیایید هر جا هستیم طوری رفتار کنیم که همیشه خاطره فرهنگ طالقان در میان ذهنها باقی و ماندگار بماند
🍁 بختیار قاصی: من همیشه به اینکه اهل طالقان هستم افتخار میکنم
🍁محمد سوداگری: وقتی که به زبان طالقانی حرف میزنم احساس میکنم که به جایی تعلق دارم و این احساس ریشه داشتن، بسیار دلپذیر است.


دریافت فایل صوتی "مُن میتانُم طالقانی گپ بزنُم"


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ بهمن ۹۴ ، ۱۵:۱۹
درجی طالقانی