درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۴۱۵ مطلب با موضوع «متن و صوتها» ثبت شده است

کُمِ قَلواری

چهارشنبه, ۶ مرداد ۱۳۹۵، ۱۱:۴۵ ق.ظ

در قدیمی طالقان، دستفروشانی میامیَن که به صورت گروهی، دهی میان دور میزیَن و وسیله ی فروششان، انواع الک بَه (خوردا الک یا پیلا الک).
همه ی این دستفروشان  زُن بی یَن و همه دی سیاه سیاه، که فکر کُنُم از استانهای مرزی میامیَن طالقان، ایچینِ این کولیانِ امروزی.
وقتی این زُنکان میامیَن دهی میان، دهی مردم میگوتن: کُمِ قَلواری بیامی یعنی دستفروشِ اَلَک اومده.
از اون موقع به بعد، پایین طالقانی روستایان، وقتی یه زُنی که سیاهپوست یا سبزه هَسته رَ  مِینُن میگن فلان مردی زُن یا اون زُنُک، ایچینِ کُمِ قَلواریان. یعنی فلان خانم از نظره رنگ پوست مثلِ دستفروشانِ قدیم هست.

✍ متن از: احمدلهراسبی از لهرانِ بزرگ
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ مرداد ۹۵ ، ۱۱:۴۵
درجی طالقانی

صمیمیت طالقانیان

چهارشنبه, ۶ مرداد ۱۳۹۵، ۱۱:۴۴ ق.ظ

خدا میدانه که چند روز پیش با خودُم به این فکر میکردُم که:

چطور ممکنه که اهالی بیش از ۸۴پارچه آبادی٬ طالقان پراکنده ی همه جای ایران هستن...

در ایران شهرستانهای زیادی وجود داره که شرایط مهاجرتی مشابه طالقان داشته باشه...

اما یه فرق اساسی کاملا قابل احساسَ و اون نکته مهم اینه که:

کمتر میشنویم و یا سراغ داریم که از دیگر بلاد بتانن مثل طالقانیان به لحاظ قلبی و قرابت فرهنگی یکپارچه باشن...

ممکنه مثلا گروههایی مجازی یا حقیقی از هم محلی هانشان داشته باشُن ٬ اما دیده نمی بو کسانی که در یک شهرستان بزرگ با روستاهای متفاوت از هم زندگی کنن یا اهل اوجه باشن و بتانن با هم ارتباط برقرار کنن...

تنها جایی که به لطف تلگرام صُحاب😜😂 بدی یم که وقتی وارد گروههای حقیقی و مجازیش میبی ٬علی رغم اینکه حتی افراد هیچ شناخت قبلی هم نسبت به یکدیگر ندارُن٬
اما انگار سالهای سالِ که همدیگر و میشناسن و میتانن به راحتی حرفهای هم رو بفهمُن...

اصلا اکثریت مردم طالقان چه نسل امروز و چه نسل دیروز دارای فرهنگ٬ منش و اخلاق و رفتار مشترک هستُن که این باعث نزدیکی قلبها به هم هسته و به یقین نمیتوان در سایر نقاط کشور نمونه هایی این چنینی پیدا کُرد😊

ستون فقراتُم جا به جا گردی😄😄😄 چقد گپ بزی یَم...😂😂😂

✍ متن: سیدعباس افتخاری، پراچان
عکس: محمد آقابراری، وشته 



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ مرداد ۹۵ ، ۱۱:۴۴
درجی طالقانی

توره آدُمانی مجمع

چهارشنبه, ۶ مرداد ۱۳۹۵، ۱۱:۱۶ ق.ظ


همیشاک، کلِ تاریخی میان، هیچوقت هیچ کس، ما شیرین عقلانِ خلِ ویله، جدی نگیت. اما ما توره آدُمان میتانیم خیلی از این دنیایی خراب کاریان و سختیانه با بخندین حل کنیم. مگه ما چیمان از بقیه کمتره؟
فقط میخوا هر چند وقت یه بار، یه جا جمع گردیم، این لنگمانه بنگنیم آن یکین لِنگی سر، یه بُشقابی میان ماییب میوه بیورُن و ما دی هی باخوریم و هی بَخندیم و تهش دی، چند تا ورق کاغُذُ ایمضا کنیم و مجمع مانی نامُ بنگنیم: سباخبد. یعنی سازُمانِ بین المللیِ آزادی خنده به دردها!

♦️برداشتی آزاد و برگردان شده به طالقانی از قهوه سرد آقای نویسنده، نوشته ی روزبه معین

ان شاءالله که روزی برسیه لبانمانی سَر، خنده ی واقعی بیا و مجبور نباشیم با مخسره کُردُن توره آدُمان، بخندیم و خنده مان دی تَله زهر باشه. به حق این ماه عزیز
                🍃 ألـلَّـھُـمَــ ؏َـجِّـلْ لِوَلـیِـڪْ ألْـفَـرَج 🍃


♦️ با سپاس از آقای محمد آقابراری، روستای وشته
گروه تولید محتوای درجی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ مرداد ۹۵ ، ۱۱:۱۶
درجی طالقانی

سیف و نیوتن

چهارشنبه, ۶ مرداد ۱۳۹۵، ۰۷:۵۴ ق.ظ



وقتی یه سیف، داری سر دَ جیر کَت، نیوتن جاذبهٔ رو به زمینِ کشف کُرد

کَسایی دَرُن که جدا از هر کششی، جوَر شیَن، اوج بیتُن و پروازِه کشف کُردُن.

بلی جاذبهٔ اصلی، رو به خدا بشیَنَه.

سلام خجیر دوستان
قشنگِ صبحتان بخیر
روزتانَ به امیدِ جوَر شیَن رو به خدا شروع کنین

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ مرداد ۹۵ ، ۰۷:۵۴
درجی طالقانی

نیکی به والدین

سه شنبه, ۵ مرداد ۱۳۹۵، ۰۳:۰۲ ب.ظ

وَختی تو ننه آقاتی همرا مهربانی کنی
و گپانت با اوشان، اچینه گلی نازکه برگ باشه
و دیمشانِ ماچ کنی، همانطور کو شبنم میا سرخه گلی دیمه ماچ مینه
و اَندی اوشانه محبت کنی که قلبشان تو د راضی باشه
آن وقته که خدا دی تو ر بغل میگیره و از تو راضی میبو.

               🍃☘❤️☘🍃

اگه اوشان الان در قید حیاتن، ایمشویی با اوشان بین ر از دست هاندین.
اگر دی مهمان خدا گردین، پایست اوشانیب یه خیرات مهیا کن.
دو دست دعاگرشان -فرقی نمینه در دنیا یا جنت- معجزه ها مینه.

✍ سیده مریم قادری طالقانی اورازانی



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ مرداد ۹۵ ، ۱۵:۰۲
درجی طالقانی

خود برتر بینی

سه شنبه, ۵ مرداد ۱۳۹۵، ۰۲:۵۵ ب.ظ


ای سرزمین من ...

آرام می شوم در آرزوی تو
می آورد مرا این ره به سوی تو


 عکس از:
      سیده مریم قادری، اُورازان


فایل صوتی "خودبرتربینی" با صدای سید مصطفی افتخاری از روستای پراچان تقدیمتان.
دریافت کنید 




۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ مرداد ۹۵ ، ۱۴:۵۵
درجی طالقانی

تعهد قلب

دوشنبه, ۴ مرداد ۱۳۹۵، ۰۳:۲۷ ب.ظ

بپرسین : مجردی یا متاهل؟
بگوت: متعهد!

چون تجربه نشان هادایه
نه مجرد بیَن، نشانه ی تعلق خاطر نُداشتن به کسی هسته
و نه متاهل بیَن، نشانه ی تعهد و وفاداری.

همه قرآردادانه کو این بی جانِ کاغُذی سر نمینویسُن.
بحضی از عهد و قراران، دلی میان بنوشت میبو.

حواسمان به این عهد و قرارهای غیر کاغذی باشه..

✍برگردان متن: ابوالفضل یزدانیِ طالقانیِ خُسبانی
📝 تنظیم، ویرایش و عکس: مریم قادری طالقانیِ اُورازانی
      گروه تولید محتوای درجی



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ مرداد ۹۵ ، ۱۵:۲۷
درجی طالقانی

یاد گیتم

دوشنبه, ۴ مرداد ۱۳۹۵، ۰۳:۲۵ ب.ظ

«یادگیتُم »
تقاص بِیتُن از خودُمی جان دَ کم مینه

«یادگیتُم »
بهضی موقِهان زیاد دی نزدیک گَردی٬ یاد هاکُرد میبی

«یادگیتُم »
تا کسی یِ یْ پا بُجاری همرا ٬ راه نشی یَم٬ راه بشی یَنُشَ قضاوت نکُنُم.

«یادگیتُم »
گاهی برای دَبی یَن باید٬ تار و ناپدید گردی.

«یادگیتُم »
خجیره رفیق همون شاهِ بی تاجُ تختی یه که بر دل حکومت مینه

«یادگیتُم »
کم دبی یَن دَ نـَتَرسُم.اگه کم باشُم شاید مُنه رُها دی یَنْ.ولی اگه زیاد که باشُم ٬ حِیفُم مینُن.

«یادگیتُم »
برای شناخت آدُمان٬ فقط کافیه که یه بار بر خلاف میلشان عمل کُنُم.

«یادگیتُم »
عزیزانمی بَ همیشک دعا کُنُم..

✍ برگردان متن و ارسال: سید عباس افتخاری پراچانی




۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ مرداد ۹۵ ، ۱۵:۲۵
درجی طالقانی

راز الفبا

دوشنبه, ۴ مرداد ۱۳۹۵، ۰۳:۱۷ ب.ظ

الفبایی میان، چند تا حرف دره که گپی پشتشان پنهانه:

‏سُه تا "خِ" ر هیچوت یادا ناکُن:
خدا،   خوبی،   خنده

از سُه تا "جِ" دی همیشاک بترس:
جنگُ،  جهلُ،  جفا

سُه تا "واو"ی بَ، ارزش قایل باش:
وقت،  وفاداری،  وجدان

زندگیتی میان، سُه تا "صاد" ر دوس بُدار:
صداقت،  صلح،  صمیمیت

سُه تا "الف" ر سُفت بُدار، در نشوئه:
امید،  اصالت،  ادب

 سُه تا "شین" دی هسته که زندگیب خیلی مُهم و تاثیر گذاره:
شُکر خدا،  شجاعت،  شهامت

ایسه در آخر، مینی آرزو شماییب دی سُه تا سین هسته: سعادتُ،  سلامتیُ،  سربلندی

✍ برگردان متن و ارسال عکس:
سیده مریم قادری، از روستای اورازان



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ مرداد ۹۵ ، ۱۵:۱۷
درجی طالقانی

زیبایی درون و بیرون

دوشنبه, ۴ مرداد ۱۳۹۵، ۰۳:۱۲ ب.ظ

📚 گپان نغز و پُر حکمت

استاد خودشی شاگردان د َبَپُرسی: «شمای نظرچی انسانَ قشنگ مینه؟»
هرکی یه جورجواب هادا؛ یکی بگوت: «چُشمِ درشت»
دوّمی بگوت: «قدبلند»
سومی بگوت: «پوست روشن وسفید»

همین لحظه استاد، دوتا کاسه بندا شاگردانشی ور و بگوت: «این دو تا کاسه رَ خجیر نگاه کنین، اولی جنسش از طلا هسته میانش دی سم دره
دومین کاسه دی گِلی هسته میانش دی اِوِ تمیزی دره، اسه شما از کدام کاسه نوش جان مینن؟
شاگردان جواب هادان: از کاسهٔ گلی
استاد بگوت: وقتی که کاسه ی میانی حقیقته درنظربیتین،ظاهرش شمایب بی اهمیّت میبو
آدم دی همین کاسه رَ میمانه.
اون چیزی که آدمی رَ زیبامینه درونش و اخلاقش هسته. بایدسیرتمان زیباکنیم، نه صورتمانه.

⭕️ البت استاد، این زمانیه که بدانیم کاسه ای میان چی دَره... گاهی ظاهر زیبا مینُن، باطنه زهرشانه بِخورد آدوم هامیدن... تا میای بفهمی کار تُمانه‼️


✍ارسال متن: سیدمصطفی افتخاری، از روستای پراچان
📝 تنظیم و ویرایش: مریم قادری، از روستای اُورازان
گروه تولید محتوای درجی


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ مرداد ۹۵ ، ۱۵:۱۲
درجی طالقانی