اَنبونِ سنگینِ عمو
طالُقانی باهوشَ وَچّان جواب هادَن:
عموجانی اَنبونی میان، چی دَرَه؟
یک: سیف دو: جِـوز سـُ: سیبزینی چار: گـِ وُجَه
عکس از: آقای علی معصومی
طالُقانی باهوشَ وَچّان جواب هادَن:
عموجانی اَنبونی میان، چی دَرَه؟
یک: سیف دو: جِـوز سـُ: سیبزینی چار: گـِ وُجَه
عکس از: آقای علی معصومی
شاه البرز برفی شد
عکس از: بانو پروانه جوکار
شاه البرز از نمایِ وِشته
عکس از: بانو مهری بهزادی
قـَشـِنگ معلومه یه شیروَچه طالقانی نسب این نقاشی رِ بَکشیه
کُجه دِ معلومه؟
از آنجا که کوه کتلانُش، خالی خاک نی... سبزی و واش دی داره
کِی بشه دُواره بِشیم ترهچینی
نقاشی آتنایِ عزیز، نوهی بانو ثریا سوداگری از میراش طالقان
گوچ و خوج و تمشک و جوز...
با اینان پاییز جانو سر می کنم
عکس از: بانو میرتقی، #اورازان
عکس از: مهدی ویسانیان
اَعَم آگهیهای استخدام این روزهایِ طالقان (آخر شهریور تا اواسط مهرماه):
اَلُمبه زَنِ ماهر و جوز جیر کُن با وسایل و تجهیزات کامل، نیازمندیم. همراه با بیمه عمر و حوادث!
تعدادی زبر و زرنگِه وَچه جهت جوز جمع کنی، به صورت پاره وقت استخدام مینیم!
سوآلوم کـَنِ فنی، ترجیحاً خانُم، اگر از کار راضی باشیم، امکان ادامه همکاری به صورت جوز بُشکُن و مغز بُسـّـُون نیز وجود دارد.
متقاضیان مدارک و رزومه خود را به نُشانی اَلُمبه آندر لاین جوز اَت ساین طالقان دات آی آر ارسال نمایند.
روز به نام نازنینانی هست
که به دعای «ایشالا پیر گردی» بَرسیَن
انشاءالله شما دی با تنِ سالم و دلِ خوش و سَرِ عزتمند، پیر گردین
#روز_جهانی_سالمندان_گرامی
عکس از: مهدی ویسانیان
یا حسین جان...
دلُمان تییِی هُوا رِ داره
این غِریب روزگاری میان
آقاجان، روضه هایت بابی است گشوده تا بهشت
برای همه جانهایی که بر آستان ادب و عشق و معرفتت ایستادند
از خدای رحمن سبحان طلب عافیت و عاقبت خیر داریم.
#گروه_طالقانی_درجی ایام شهادت سالار شهیدان را
به شما دوستان تسلیت عرض می نماید.
التماس دعا
عکس از: آقای خان رمکی
پاسخگوترین مدیر البرزی، هم ولایتی عزیزمان
جناب آقای ابوالحسن قورچیان
انتخاب شد.
این حسن انتخاب را به ایشان، خانواده محترمشان و همه طالقانیها
تبریک می گوییم.
با آرزوی سربلندی دیارمان
به جایِ آلبالو شوش
یه بادیه از خودِ آلبالو بیور
با سوسُرکی نمک!
امضاء: دله خیکانِ طالقانی درجی
آلبالوشوش: چوب تَرکه آلبالو که وسیله مهمی برای تنبیه بدنی است!
سوسرک: چشمه و معدن نمکِ روستای وشته طالقان
این دی نصیحت آقامعلمِ درجی:
عِزیزجان، مـردُمی دارانَ دست دُرازی نکنیم
آبـّام قِدیمان که بهداری کار میکُرد، یه دُگتور هندی اِی همرا رفاقت داشت.
به نقل از دُوگتور ما رو میگوت: یه مُشَمبا فُلفُل درنگن جیفتی دُل
تا هر وَخت هوس کُردی یکیاِی همرا درد و دل کنی، یه بوجاک از آن داکُنی دُهانتی میان!
آها بَبه جان، این گَپ که دُندانتی پَسان زُندانی گِردی، دُهانُت که در بیا، تو میبی اویی زُندانی و نوکر
بُمانه که مردم چندی میتانُن این حرفانتان دِ سوء استفاده کُنُن.
پس دَرد و دلانتانه بَبُرین خداجانی پیش تا هیچوقت اسیر و اَبیر مردم نگردین.
ضمناً این اصطلاحِ «اَسیر و اَبیر» رِ خودُم اینتُرنُتی میان چِک کُردُم! دُرُستش همینییه که بِنوشتیَم. «اَسیر و اَبیر» به معنایِ گرفتار و گمشدهی از یاد رفته! خلاصه که عَبیرُشان دُرُست نی!
ضرب المثل هندی، اصطلاحات فارسی و یه طالقانی خوشفکر که از همه شون پند میگیره
متن از: سیمرغ - عکس از: خانم رویا محمدی
گروه تولید محتوای درجی