سلطان سکه
قُربانُت گَردُوم نَنجان
که «سلطان سکه» فقط خُودُوت
سکههات دی از جنس اُو... آرد... زیندیگی
برکت سفرههامان
توتُک و کُولاس: از نانهای شیرین و خوش طعم طالقان
این عَسک تا کُجان میبَره ما رَ؟
قُربانُت گَردُوم نَنجان
که «سلطان سکه» فقط خُودُوت
سکههات دی از جنس اُو... آرد... زیندیگی
برکت سفرههامان
توتُک و کُولاس: از نانهای شیرین و خوش طعم طالقان
این عَسک تا کُجان میبَره ما رَ؟
هامون طو که پنجره رِ وا مینی
رو به سویِ روشُنی و اَفتو...
درجی ر دی وا کُن
به سویِ طالقان جانِ درخشان و زیبا
درجی: دریچه ای رو به فرهنگ، زبان، خاک و مردم طالقان
عکس از: سعید ملک کیانی
سلام صبح به خیر عِزیزان
ایلاهی کُوکِ خوشبختی، شُمایی بوُمی سَر بُخوانه
عکس از: مهرداد تاجدینی
عَکسه نشانُش هادام
بگوت: خدایی خیلی قشنگه...
با غرور، سَرمه جوعَر بیوردُم و بگوتم:
میـنی نـازنیـن دیـآره...!
عکس بالا از: امیر رجبی
بُلند داد میزَنُم هرکی بُدانه که هرچی که گَرستُم بی وَهانه
خودُم هیچ و خودُم هیچ و خودُم هیچ هَمُّوش از خاکِ پاکِ طالقانه
شعر از: استاد ناصر میرچی، از اهالی روستای میر طالقان
عکس از: خانم مهتا قاضی، از اهالی روستای حسنجون و سیدآباد طالقان
نَنه جان...
یه چایی بیور...
غمِ ایامه بَشوره بَبوره...!
عکس بالا از: سعید ملک کیانی
زندگی رواج عزیزان...
هِندی اَخلاطه بِخر
امّا
طالقانی سیر دی یادُت نُشو...
عکس: آقای ادیبی از روستای دیزان طالقان
بی یَلیم یالانِمان وَچگی کُنُون
در دنیایِ واقعی
با وازیانِ واقعی
و هَموازیانِ واقعی
اوشانِه که وَرگِ گلی جور لَطیفُن
با تکنولوجی و مَجازیاتِ زُمُخت اسیر ناکُنین!
روزگارتان خوش بَبه کانُوم
طالقان جانُم
مُنه بگو آن کاهگُلی خانه آنوت
که وَختی واران میزَه
کاه و گُلی بو، آدُومه مَست میکُورد
چی گِردی؟
آن سَبزه مورته باغانُت
چی گِردی؟
کُجِه بَش آن قشنگه کوچه گَلانُت؟
متن از سیده مریم قادری، از اهالی اورازان طالقان
عکس از مریم مومن آبادی
عصایِ دستِ آقاجان، هنـــوز
کنارِ کفشاش، تویِ ایـوونه
یادش جاریه، تو کُنجِ خونه
خودش کُجاهاست؟ خدا میدونه!
جمیع اسیران خاک، غرقِ رحمت الهی
عکس از: سعید ملک کیانی
شعر: سیمرغ (با الهام از ترانه میرن آدمها...)
قِدیمان، خیر و برکت دَبَه
اِندی ناشُکری کُردیم، همه وَکَت!
پارسالان داران کُلی جوزِ بار داشت
ایمسال فقط عَسکُش دَرَه با وَلگُش!