سلام
بنازُم طالقان و اون هَواشه
زُمستان وَرف میا، بند مینِه راشِه
بهارُش کو میا طاقت نُدارُن
بِنیشن نِینَن اون سرَسبزیاشه
یالان جمع میبون و با هم همیشه
میشُن کوه و میچینُن سبزیاشه
تابُستان کو همه جا گرم و جوشه
بشو طالقان، باخور او و هواشه
متن: سیدمصطفی افتخاری، پراچان
عکس: محمدحسین رضایی، سنگبن
سلام صبحتان بخیر و شادی
اول هفته هسته
لبخند بزن تا دنیا تی یِی بِه قهقه بَزنه.
خدایا مُن تو رَ شاهد میگیرُم
ز داغ این فراق آخُر میمیرُم
نیمیگَردَه تُمان عشقُم تی اِی به
تی اِی به طالقان مُن دی اسیرُم
شعر: سعید فرامرزی
عکس: احمد لهراسبی
طالقان، این زُمستانش قشنگه
هوای سرد و سوجانُش قشنگه
میانِ وَرف وسرما ای رفیق جان
خانه ای دُل، کرسی بندانش قشنگه
زُمستانش تمان گردی، بهاره
بهار و سبزه زارانش قشنگه
بهار، وَرف او میبو جیرمیا کم کم
تماشای روخانانش قشنگه
تابستان جمع میگردُن مردم اونجه
تماشای مُحبانش قشنگه
پاییزم یک صفای دیگه داره
آغوزرونی و سیف چینیش قشنگه
تمام این مطالب دی عزیزان
با این درجی که خودتانی شین قشنگه
❤️ زنده بو طالقان و طالقانی ❤️
شعر از: سید مصطفی افتخاری
عکسها: سعید شکراللهی، محمدحسین رضایی، پدرام سوداگری
خداوند، طالقانِه نعمت هادا میانِ نعمتش، یک درجی هادا
گروه درجی با سعی وتلاشش شناخت طالقان رِه هدیه هادا
متن: سید مصطفی افتخاری، پراچان
عکس: سید امیر میران، آرموت
سلام، صُبحتان بخیر، خوبید خُجیرید؟
ان شاءالله که امروز همه تان، زیر سایه توجه خاص حضرت حق باشید. این دی یه زُمستانی شعر، تقدیم به همه تان.
دلُم یه زُمستان خنُک میخوا
یه ورف
یه کولاک،
به وسعت دل وسیعِ طالقانیان
که بباره...
که بباره...
که بباره...
و تُمام راهها را دَبُنده
و وَرفی میان گیر کنی و ورف گیر گِردی
و تو دِه هیچ نُمانه جز سیفیدی یه رویای خوشِ ورفی
متن: سحر سیدعلیخانی، سنگبُن
عکس: آزیتا عطایی، دُنبلید
بنازم طالقان، ان مهد خوبان
ز باریکان بیگیتی تا به خسبان
همه مهمانواز و با صفایند
دل و عقل و زوان، مملو ز ایمان
دلی پر درد دارم، اه جانسوز
غمی دارم ز حسرت، درب و داغان
بیصحب سد گردیه یک غصه گنده
عذابش مایی شین، نفعش به تهران
جاده هانه اوو ببرد روخانه ای بیخ
ما بماندیم راهو پیمانکاره راهو چرخ پیکان
تابستان گردو خاکو تپه و سنگو دست انداز
زمستان لحم گل، یخشان، ورفو بوران
زمینانه هاگیت دولت چه راحت
بروتن مردومانش مفت و ارزان
بیامن بر سره تقسیم میراث
گلاویز گردیین خوبه خوارانو براران
نبه تنها همین قهرِ زمانه
که بش اوویی میان، تا قورت، کماکان
نوگو حرف زیاد، لهراسبی جان
که طالقان بود زیبای ایران
شعر، خوانش و عکس: احمد لهراسبی
طالقانکم عشق منی بی مقدمه
امروز هوا خونیکه و خیلی سردمه
باران و ورف دنی فقط سردی خشن
آدم تمام میبو ایچین مجسمه
خیلی دلم هواتو کردی طالقان
هر چی ز دلتنگیم تویی ون بوگوم بازم کمه
فردا اگه بشا یه سر تویی سو میام
آخر هفته اینجه مینی ون جهنمه
بس کو خوجیره قشنگه ده های تو
وصف بهشت دی برایت بدان کمه
شعر از بانو سحر سیدعلیخانی
عکس از مهدی صمیمی
سلام، آدینه صبحتان معطر به یاد مهدی 'عجل الله تعالی فرجه الشریف'
تو میشی طالقان، غم را رها کن
در اون او و هوا، یادی ز ما کن
میدانی دل یه حس دیگه داره
نوخوس، پایسا خدایت را هرا کن
بوگو مهدی کجایه؟ کی میایه؟
در این آدینه روز، عهده وفا کن
بوگو مهدی بیا، صبرم سرآمه
ته دل تو، ظهوری ون دعا کن
شعر و عکس: سحر سیدعلیخانی
نام شاعر: دکتر حشمت الله اسحاقی
نام کتاب: دنی بی
متولد:گزینان طالقان
دِنی بِی
بیامَم, خنده کُنان نو گُل خندان دِنی بِی
شوکی بَه, راکِتی بَم, ای ماهِ تابان دِنی بِی
یادُمه, هِی, می گوتی , رابِشی ین شوکی, خوبَه
مُن بیامَم, کِه بِشیم, امّا عزیز جان دِنی بِی
میگوتی, فانوسِمان, بومی سَر, اوزانِه هَمُش
فانوس اوزانَ به, دُرُس, امّا تو, اون جان دِنی بِی
میگوتی مُن دُنِه باشُم, بِشمَه, مالانی پی
اونِ دَس و نازرو وَ رَزُبن و باغان دِنی بِی
تو میگوتی می خوسُم ایوانی سَر, مُن تَنها
بِدی ام, مهتابی نوردَ, توگو, ایوان دِنی بِی
بگوتُم, شاید دِری, مالانی بَه چی دُکُنی
بِشِی ام مُن همه جا, حتی هیمالان دِنی بِی
تو میگوتی, که بیای, دی غمانُمِ, دَر می شُون
تو خودت, دَرشی بِی اصلی گَزینان دِنی بِی
بِشی اَم مَسجدی دَم, تود داری دیم, بُرمُه کُنان
بِنوشُتم بیامَه حشمتِ نالان دِنی بِی
این شعر، با صدای آقای فرشید فلاحی تقدیم به شما (دریافت کنید)
درجی : برای احیای زبان و فرهنگ طالقان, [۱۹.۱۱.۱۵ ۱۶:۱۶]
