شاعر (علی ناصری) بگوته:
وَرف بیامه و چوچُکان، لانُ‌شانِ گُم کُردُن!
عارف (گمنامی طلب) میگو:
اما مالی که چوپان داشته بُو، راهُشانِ وَرفی میان واز مینُن و میشُن تا خانُشان
ما دی جانِ خدایی مالانیم، اینه رِ مسیح میگو!
عکسها از آقای مهدی ویسانیان
شیردوشی در پناهِ یوردِ کوهستانی
عکس از: آقای ادیبی، دیزان طالقان
برای خواندن بیشتر در مورد «یـورد» اینجا رو کلیک کنید
طالقانی درجی
📌 اصطلاحات طالقانی
یورد
یُورد یا بَراگاه: یه مکانی هَسته که با سنگ بُسات میبُو عموماً به شکل نعل دی هَسته.
ویشترَ سنگان دی لانه هستَه. تقریباً یه متر این سنگانَ دِمی چینُن که گوسفند و بز نُتانُن فُرار کُنن. این یوُردی پیش چند تا سنگ صندلی مانند دُرُس می نُن، مینیشُن، مالانَ می دوشن.
🍃🌸 با سپاس از جناب آقای فلاحی 🌸🍃
تهیه شده در گروه طالقانی درجی
