باغبانِ مهربانی‌ها باش

قبل‌ترها در درجی نوشته بودیم: نیاکان ما آنقدر سَخی‌دل و مهربان بودند که به هنگام کاشت بذر می‌گفتند: «خدایا این بذرِ می‌پاشیم، غُرابان باخورُن، کشکریتان باخورُن، مورچان باخورُن، ملیجکان باخورُن، چوچُکان باخورُن، تو برکت هادین، ما دی باخوریم.»

بعد رسیدیم به این حدیث از پیامبر عزیزمان: «هر مسلمانى درختى بنشاند، یا زراعتى بکارد و انسانى یا پرنده‌اى یا چرنده‌اى از محصول آن بخورد، براى وى صدقه محسوب می‌شود.»

آنجا بود که دیگر از اینکه جوزمان، غُراب دوره می‌گرده، نگران نمی‌شویم و فکر نمی‌کنیم که محصولمان از دست بشیه و ضرر کُردیم.

آهای چوچُکان، مورچانان، غرابان، دولنگه‌موشان و همه مخلوقات خداوندجان، بی‌یِین باخورین، و دعا کنین به جانِ صاب باغ و صاب محصول، نوشِ جانتان.

 

میلاد پیامبرِ مهربانی‌ها مبارک

 

 

با سپاس از همکاری آقایان سیداحمد میرصادقی و سیدعین‌الله میرمطهری

 

ایام شهادت سروران عالم

ما وقتی مردمان نجف و کربلا رو میبینیم
سراغ امام حسین رو ازشون میگیریم
 و اونا با چه ذوقی سراغ امام رضا رو از ما میگیرند...
چه بده بستون خوبی در سراغ گیری از محبوبها....

 

#ایام_شهادت_سروران_عالم_تسلیت
#چهل_و_هشتم
#آخر_صفر

روضه خانگی مادر

 

به وَختِ یه کیشکه روضه‌ی خانگی
پایِ تَندور مادرجان

عزاداری‌ها مقبول حق

#چای_روضه #نان_تازه

عکس از: بانو سایه

شوخی پیامبرِ جان با امیرالمومنینِ جانان

آقاجانم رسول الله با امام جانم علی نُشتی بی‌یَن خُرما نوش جان می‌کُردُن.

آقا رسول الله، هر خرمایی می‌خورد، هسته‌شه یواشُکی مینگَت امام علی جانی پیش. آخُر سرِ که خرما تُمام گِردی، پیامبر بگوت: هر کی یِی پیش هسته ویشتره، ویشتر دی خرما باخوردیه. علی جان، چِندی زیاد خُرما باخوردیِی.

امام علی دی بگوت: اما مُن فکر مینُم اونی که خرماهانه با هسته قُرت بُدایه، ویشتر خرما باخوردیه، هرچند هیچ هسته‌ای پیشُش دَنُباشه.

بعد همدیگه ر نُگاه کُردُن و بَخندی‌یَن.

آها عزیز جان، دینِ ما دین شادی و مزاح دی هست. اما باید دقت کُرد که شوخی با مسخره کُردُن فرق داره و نباید باعث خدای نکرده گناه و کدورت گرده.

تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی

یک نَقلُک به شیرینی مَویز

 

خُب می‌دانین که پیغُمبَر عِزیزمان بعد از بعثت و هجرتشان، برای پادُشاهانِ مملکت‌ها نامه بِنوشتن و اوشانِ به دینِ اسلام دعوت کُردُن. اینجوری دی نَبَه که همه‌ی شاهان، خسرو پرویزی جور، نامه ر پاره کُنُن بلکه بعضی‌هاشان مثل پادُشاهِ مصر، با احترام نامه ر بیگیتُن و در جواب، هدایایی برای حضرت بَرساندُن.

یکی از این هدایا، یه خیلی عاقُلِ کاربَلَدِ دوگتُر یا به قول خودشان، طبیب بَ. این طبیب، پزشک مخصوص شاه و از بهترین اطبای مصر بَ که وقتی بیامی مدینه، حضرت او رِ یه حُجره هادا که به قولی کلینیک او باشه.

یِگ ماه بُگذشت و هیشکی طبیبی سُراغ نیامه... یگ ماه گِردی دو ماه... سُ ماه اما دریغ از یه دانه مِریض حتی زُکام و سرماخورده دی اویی سُراغ نیامه!

طبیب ناراحت گِردی و مطبشه دَبُست و بَش پیغامبری وَر و بگوت: آقا جان، مُن بَده دُوگتُرم؟ از طبابت هیچی حالیم نی؟ ویزیتم گُرانه؟ بداِخلاقی مینُم؟

حضرت بگوت: نه عزیز جان.. شما خیلی دی کارُت دُرُسته.

طبیب بگوت: پس حتماً یکی به این مردم بگوتیه مینی وَر نیان. شاید دی از مُن می‌ترسن و احتیاط مینُن یا قبولُم نُدارُن.

حضرت باز بگوت: سوء تفاهم نگرده، این مردمِ مُن یه جوری آموزش بُدام و دستورات سلامتی و بهداشتی که به ایشان بگوتیم، رعایت مینُن، که اصلاً مِریض نمی‌گَردُن و همینی واستان شمایی وَر پیداشان نمیبو.

در آخر دی اضافه کُرد: طبیب جان، راستشه بُخوای عملاً اینجه نیازی به حضور شما نی، بَشو زندگیتی پِی، هرجا که خودُت می‌خواهی.

 

ایسه همشهری جان

یکی از این دستوراتی که پیغُمبر عزیزمان برای سلامتی بگوتین، باخوردنِ 21 عدد مویز در صبح‌ها به صورت ناشتا هسته. مایی طالقان دی کو خُجیرِ مَویز داره. مَویزی که هم سلامتی میاره و هم غمِ غصه رَ از جانتان به دَر مینه.

پس از خودتان و عِزیزانتان، باخوردنِ این مَویز خوش‌مُزّه رَ دریغ نُدارین.

ان‌شاءالله که هِمیشاک سالم و تندرست باشید.

 

تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی

رَحم

یه نَقلُک قدیمی میگو:

زمان یکی از پیغمبران، اندی مردم گناه و بدی کوردون، خدا قاهرُش بیگیت و به پیغمبر بگوت:
بَشو به قومُت بگو آماده گردُون، میخوا قحطی بیا...

پیغمبر بیامی و به مردم خبر قحطی رِ هادا.

مردم دی دست به کار گِردیَن و دیوار خانه هاشانه سوراخ کوردون تا وقتی قحطی بیامَه، راحت بتانُن همدیگه ای خانه بَشون و به هم کمک کُنُن.

یه مدت بُگذُشت و قحطی نیامه!

پیغمبر بَش خدا دِ سوال کورد: چُبَه بلا و قحطی نمیا؟

خدا بگوت: وقتی مینی بنده گان اینجور همدیگه رِ رحم مینُن، مُون کو ارحم الراحمینوم چطو اوشانه رحم ناکنوم؟!

خلاصه که عزیزجان
ما اگه همدیگه ر رحم ناکنیم، خدا دی رحممان نمینه...
این روزان که گرانی بیداد مینه، خودمان به خودمان رحم کنیم
بَلکَم ارحم الراحمین دی رحمش بیا و بلاهانه مایی سر دِ رد کنه
ایلاهی آمین

TaleghaniDarji
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی

عکس از: Inan Kaluoncu

وحدت و هفته وحدت

به رسم همیشگی اولین روز هفته رَ با ســلام و صبح بخـیر شروع مینیم
به این امید که ایمروزمان، بهتر از روزهای قبل باشه ان شاءالله
روزتـــــان پر از خیر و برکت عزیزان

یکی از قشنگترین و بهترین واژه هانی که وجود داره، میتانه «وحدت» باشه. به معنایِ یکی بیَن، یکپارچگی، نداشتن رسوخ و جدایی
این وحدت و همدلی چیزی هسته که پیامبر رحمتِ ما، خودشی همراه بیارد. ایشان همیشک مردم زمان خودشه به با هم بیَن، یکدلی و اتحاد سفارش میکُرد.

این وحدتی که ما از زمان بعد از انقلاب درباره آن میشنوییم، حرف این زمان نی. در واقع برای اولین بار، این صدا، یعنی صدای وحدت توی کوچه های مدینه پخش گردی، که عاملش کسی نبه جز پیامبر مهربانی.

آها عزیزجان، پیامبر جانمان با استناد به آیات قران، جامعه بشری رَ به متصل گردین به اون حبل المتین الهی  دعوت کُرد تا از تفرقه دور باشُن و یه امت واحد تشکیل هادیَن.
مسلمانان دی این دعوتَ لبیک بگوتن و متحدگردیَن و همین اتحاد، باعث موفقیتهای بعدیشان گِردی.

اتحاد ما ایرانیان دی در همین چند روزهای اخیر، مثال زدنیه. در حادثه ناگوار زلزله کرمانشاه، که ویشتر برادران اهل سنت ما ر داغدار و مصیبت زده کُرد و دست یاری دیگر هم میهنان با هر آیین و دین و مذهبی از سراسر ایران به سویشان دراز گردی.

ان شاءالله، این وحدت محکمتر میگرده و در آخر باعث ناامیدی همه دشمنای اسلام میبو

نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ و َفَتْحٌ قَرِیبٌ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ


◀️ متن ارسالی از: سید مصطفی افتخاری، پراچان

   🍃🌸  ایام هفته وحدت گرامی  🌸🍃

گروه تولید محتوای درجی

میلاد پیامبر اکرم

اسمش را پدربزرگش انتخاب کرد. آن قدر خوشحال بود که سر از پا نمی شناخت.  برایش جشن بزرگی به پا کرد. وقتی مردم می پرسیدند: "عبدالمطلب!چرا محمد؟ 
 می گفت:"اسمش را محمد گذاشتم تا در دنیا و آخرت ستوده باشد..

ولادت فخر عالمیان سرور

 کائنات حضرت ختمی مرتبت

 محمد مصطفی آقا رسول الله

 رحمت العالمین پیامبر رحمت و مهربانی و آقا امام جعفر صادق (ع)
 بر همه
 مسلمین جهان و دوستداران حضرتش فرخنده باد.

ارسالی: علی اصغر یزدانی_شهر مقدس قم

🔺

"به یاد آورید که شما پیش از اسلام با یکدیگر دشمن بودید. پس خداوند میان دل های شما الفت برقرار کرد."
(سوره آل عمران آیه 103)

یکی از زیباترین و والاترین واژه ها، واژه وحدت و برادری است. برادری و وحدتی که پیامبر رحمت، در استمرار رسالت دیگر انبیای عظام، برای جوامع بشری به ارمغان آورد. پیامبر اکرم -صلی الله علیه و آله و سلم- مهاجرین و انصار را به میثاق اخوت و عقد برادری فرا خواند و بدین سان گل بانگ وحدت، برای نخستین بار در فضای مدینه طنین افکند و دل و جان قرون و اعصار را نوازش داد و عطر دل انگیز آن مسلمانان را مدهوش خویش ساخت.
سنگ زیرین بنای اتحاد و همبستگی اسلامی نهاده شد و ارزش های متعالی اسلامی و برادری و اتحاد، جانشین ارزش های پوچ و خیالی جاهلی شد.
آری پیامبر اسلام -صلی الله علیه و آله و سلم- با استناد به آیات قرآن، جوامع اسلامی رابه اعتصام به حبل متین الهی و پرهیز از تفرقه و تشکیل امت واحده در سایه عبودیت اللّه، دعوت کرد.
مسلمانان نیز در پرتو عمل به این دعوت و حرکت در طریق وحدت، متحد شدند و بر دشمنان چیره شدند و دیری نپایید که شاهد فتح و پیروزی را در آغوش کشیدند.

"همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید."
(آل عمران ، آیه ۱۰۳)

وحدت اسلامی
وحدت مسلمانان، چتری است از رحمت خداوند بر سر امت اسلام که زُداینده کینه ها و کدورت ها و خودخواهی ها و موجب صفای قلوب است. وحدت اسلامی که معمار آن پیامبر گرامی اسلام می باشند، یکی از عوامل مهم پیشرفت ها و پیروزی های پی درپی اسلام بوده است.

علت نامگذاری هفته وحدت
فاصله میان ۱۲ ربیع الأول که سالکَرد ولادت بیامبر اکرم (ص) بنا بر روایات أهل سنت است تا ۱۷ ربیع الأول که تاریخ ولادت رسول الله محمد صلى الله علیه و آله بنا بر روایات موجود در شیعه است، برای حفظ وحدت میان شیعیان و اهل سنت از سوی امام خمینی ره ، به عنوان «هفته وحدت» نامگذاری شده است.

درود خدا بر پیامبر رحمت، محمد مصطفی که نفاق ها و چندرنگی ها را به وحدت و یکرنگی رساند و دشمنی های دیرین را به برادری اسلامی تبدیل کرد.
گرامی باد هفته وحدت که در آن، میثاق ها استوار می شود، دست ها و بازوها در هم می تند و چهره ها بر یکدیگر لبخند پیروزی و محبت می زند.

پیامبراکرم: وحدت مایه رحمت ، و تفرقه موجب عذاب است.
مبارک باد میلاد ختم المرسلین و امام صادق (ع) بر همدیاران طالقانی...
 
التماس دعا

شب رحلت پیامبر گرامی اسلام صل الله علیه و آله و سلم

به چشم بر هم زدنی، دو ماه محرم و صفر هم گذشت.
دو ماهی که به ایام عزای اهل بیت معروفند.

• ایامی که اول آن، با عزای سید و سالار شهیدان شروع شده و در بیست و پنج محرم، با شهادت امام سجاد علیه السلام به ماه دوم عزا نزدیک می شویم.

• ایامی که در آن، در پنجمین روز صفر، دلها روانه ی خرابه ی شام شده و به عزای نازدانه حسین، بی بی رقیه مشغول می شویم.

• هفتم این ماه، رنگ و بوی بقیع می گیرد و شیعه، سینه زن کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی علیه السلام می شود.

• اربعینش که نیاز به یادآوری ندارد. زیرا معجزه ی امام مهربانیها، حضرت حسین علیه السلام، در پذیرفتن بی سابقه این تعداد زائر، همه با هم در چند روز، آن هم در کشوری ویران شده و در حال جنگ با داعش، شهرت جهانی می گیرد و بزرگترین اجتماع بشری در طول تاریخ می شود...

و بالاخره رسیدیم به آخر ماه صفر.
ایام رحلت اسوه جهانیان، نبی مکرم اسلام، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله

رحلت یا شهادت؟! کدام درست است؟
بگذریم…

به قول حضرت لسان الغیب:
   سخن سر بسته گفتی با حریفان
   خدا را زین معما، پرده بردار
   به روی ما زن، از ساغر گلآبی
   که خواب آلوده ایم، ای بخت بیدار

پیامبری که در جنگ احد، که کم از کربلا نداشت، وقتی کلاه خود حضرت به گونه مبارکش فرو رفت
وقتی که دندان رباعی شکست
وقتی که تمام آن سختیها را دید و چشید
یارانش از او خواستند تا کفار را نفرین کند، چه جوابی داده باشد خوب است؟؟

فرمودند:
إنّی لَم أُبعَث لعّاناً.... بُعِثتُ داعیاً و رحمة…اللهمَ اهْدِ قومی  فَإنّهم لا یَعلمون

من به پیامبری مبعوث نشدم تا این مردم را لعنت و نفرین کنم، بلکه من دعاگو و برای خیر و رحمت مبعوث شدم
♡♡♡♡♡
و دعا کردند:
خدایا قوم من را هدایت کن... ایشان نمی دانند.

عجب جمله عجیبی!
جمله ای که نشان می دهد، پیامبر، کفار را نیز قوم خود می دانستند و این نیست مگر به خاطر اینکه او رحمةً لِلعالمین است. ♡♡♡

التماس دعا

✍ علی اصغر یزدانی، خسبان
🎤بانو سیمین مصلحی _کرکبود  دریافت فایل صوتی