هیچ مُزد زیادی بی حکمت نی

یه روز موشان، دور هم جمع گَردیَن تا یه نامه بَنویسُن و بَرستُن گربه ی خانه، تا دیه گربه اوشانه اذیّت نکنه.
یه موشُ بگوتن: تو این نامه رَ بَبُر،صد تومن دی تو رَ حق الزحمه هامیدیِیم.
موش یه کم فکر مینه و میگو: نه! مُن نمیبَرم.
میگنک چیدانی؟
میگو: مای خانه تا گربه ی خانه راهی نی، راه به این نزدیکی، کرایه به این سنگینی، حتماً یه اَمّایی میانُش دَرَه

✍ 🎤 برگردان و خواندن متن از: سید مصطفی افتخاری، از روستای پراچان
گروه تولید محتوای درجی