نوای صبحی که بعد یگ ماه تهطیلی باس بشی کاری سر:
آی مارَک جان منه خِوْ دَرَ
امروزتان چطو به؟
ان شاءالله که همیشه به کار و تندرستی و جیفان پر از پول با برکت
ارسالی از: آقای سید عباس افتخاری، اهل آبادی پراچان طالقان
یادُومه اون وَختان، سیزده بدر که ماشین نُوداشتیم، آباجانم میگوت: غصه ناخورین، قِدیمانی جور میشیم بومی سَر..
حَلا بُمانه که قِدیمی خانه‌هانی بوم، خودوش یه صحرا گل و سبزه بَ. اما مایی قیرگونی بُومانی دوره دی، کم صفا نُوداشت.
دیشو خانه‌ای میان بگوتُم: ایمسال که قرنطینه گردی ییم، ناهار سیزده بِدره بِشیم بومی سر باخوریم.
یالان خوشحالی دِ شوول بَکشین.
ننه بگوت: نیمیشا... آپارتمانه، مردم مایی سَرصدا دِ اذیت میبُن.
یالان بگوتن: ننه ننه سرصدا نمینیم، وازی دی نمینیم، فقط ناهاره میخوریم و آرام وِمیگردیم کَندایی میان.
گِتین خوآرُم که درسِ دوگتوری میخوانه، عینکه دوماغشی سر جیر بودا و با لحنِ این مجریان اخبار بگوت: این کار ممنوع و خطرناکه. چون این آپارتمان نشینان، اگه همه بخوان بیان بومی سر، تجمع انسانی میبو.
ای کرونا بیصَحَب بمیری که هِمین کیشکه دلخوشی رِ دی از ما بیگیتی!
ننه آن وَر دِ بگوت: هم کرونا اُواره گَنه و هم این آپارتمان نشینی!!!
متن به قلم: سیده مریم قادری (سیمرغ)
عکس بالا از: مهدی ویسانیان عکس پایین از: سعید ملک کیانی
سیزده به خانه، کرونا به دَر!
آها عِزیز جان، ایمسالی سیزده ر بُمانیم خانه، تا این مرض دَر به دَر گَرده اینشالا
به قول آقای شهرام صادقیان: سینزده بدر خانُمان می‌مانیم و کرونایی گیسَ گَلوشی دیم، گُرَه می‌زنیم
جانتان ساق
مایی سَموَر جوشه، پس چُبَه می‌گوتی، اونی بیخ خاموشه؟
یه تُک، لَبخند بَزَن، دلُمی قوری رَ، زودتَرَک بند بَزَن
آن میانُش مُشتی، مِهرُوانی دَم کن
بعد بی‌یَل کَم کَمُک
چایی‌مان دَم بَکَشه، تَشِش رِ دی کم کُن
اصل شعر از: عرفان نظرآهاری
برگردان به طالقانی: سیده مریم قادری
عکس از: حسین احمدوند
عیدتان مُبارُک عزیزانِ جان
سلام عزیزان
بهاران مُبارُک
نوروزتان دی به سلامتی بَرسی
ان‌شاءالله سال نویی قدم، همه‌تانی بَ بخیر و مُبارُک باشه
اِی قَدّتانی قُربان، دلُمان تِنگ هاگیته
امّا یه کَمُک طاقت بیورین، تا این مریضی بُگذره و به امید خدا، دیدارها تازه گرده
ایمام زُمان یارتان
این قشنگِ هفت سین دی، کارِ خانم ملک محمدی هسته
نَنه جان، دِرجی‌اِی نوری بیخ، چـُل می‌ریسه و غذا رَ بار هانایَ
عیدتان و نوئه سالِتان مُبارک عزیزان
ایلاهی تندرست باشید و حالتان خوش بو
دوباره پنجشنبه گَردیُ و دُلمان اونانی بَ که مایی وَر دینیاَن تنگ گردوستی
همه ی پنجشنبه هانی اَسا
یادی مینیم از اونان که دلتنگشان میگردیم
یادی مینیم از اونان که هنوز دوستشان داریم
دلمان گرم هسته به خجیر خاطراتی که اونانی همرا داریم
یادی مینیم از آقاجانمان که مایی وَر دینیه
و مهربان نَنَکمان که بَشیهَ خداجانی وَر
خداجان همِشانه ببخشهُ بیامرزه
شادی روحشان فاتحـه و صلواتـے قرائت بفرمایید
متن ارسالی از: آقای وحید شعبانی‌سوهانی
ادمین درجی: ایمسال این پِنج‌شَمبه آخُرِ سال، با خانه نشینی و غمِ بیماری کرونا، ویشتَرَک دل گیره.
ایلاهی خدا همه رفتگانِ بیامُرزه وُ زنده‌هانِ دی سلامت بُداره.
از راه دور یادشان مینیم و فاتحه و صلواتی مهمانشان
بسم الله الرحمن الرحیم....
الآنان دیه وقتُشه قُرمُزه ماهیانِ سفره‌ی عید دنیا بیان
قشنگِ بنفشَکَان و سُنبلان دُهان دَرّه کَشان، خاکی میان دِ سر دُراُرُن
لُوختِه داران جوغَک بَزَنُن و سبز گَردُون
و ما حالیمان گَرده که ای جآن، دُواره عید و بُهار دَره میا
بَعد تُندتُند بِشیم کارانِمانی پِی و همه‌ی اُسفنده بِدوبدو کُنیم تا دمِ سال تحویل
اَندی به جانِ این اُسفند و شُلُغیانُش غُر نزن عِزیز جان
اینان همه عیدی بو و عشقی صُدایه
بُهار دَره میا جآن،
بیا هِمین امروز دی که خودُش یه گَته عِیده، بُهاری گردیم
برخیز که می‌رود زمستان بگشای در سرای بستان
نارنج و بنفشه بر طبق نه منقل بگذار در شبستان
برخیز که باد صبح نوروز در باغچه می‌کند گل افشان
شماها ر یاد نی، آن قِدیمان...
شب عید که میگردی، یالانی بَ یه قوللَک میخرستُن
میگوتُون: عیدی‌هانِته درَنگن میانُش، تا یه وَختی گُم نگرده!!
اَمبا بیصَحَبه عید که تومام میگِردی، خودِ قوللَک کُمپِلِت گُم میگردی...!
اینه بگوتم تا بدانین، اُختُلاس همیشه دِبی‌یه! 
شاه نشینِ قلبِ من صحن و سرایِ عشق اوست
مرهم زخم کهنه‌اَم صبر و قرار می‌رسد...
عیدتان مُبارُک
ان‌شاءالله با آقاجانمان عید کنیم
ای به قربانِ تو آقاجان
شعر از: استاد فرشید فلاحی، کولج طالقان
عکس از: اوموت اونال
خداجان، سِیل بیامه... ایسه وَسته... همه جا رُندُک مینَه!
مینی یاد دَباشه کو یه کار نُکُنُم که به قانونِ زیمین بَربُخوره!
طبیعت دِ مراقبت کنیم
شکوفه‌های دیارم... عکس از: محمد آقابراری، وشته طالقان
آها عزیزجان... تا شقایق دَرَه زیندیگی باید کُرد!
این سَبزه واشان، گُرَه بِزیَن داره!... عکس از: آرمین صفرزاده
طالقانی درجی
