پاییز طالقان

عکس: طالقان زیبا، روستای حسنجون و سیدآباد

عکاس: پدرام سوداگری

جانم طالقانم

جانم طالقانم
طالقان کوهش قشنگ
دشتش قشنگ
باغش قشنگ
آسمانش قشنگ
روحُ جلا میاره این همه زیبایی
طالقانم جانم

عکس: طالقان، روستای حسنجون و سیدآباد

عکاس: الهه تاجدینی

خبرِ بُهار

زیمینی واش و گل سر در بیارده
گمانم یک خبر باخود بیارده

دَره واران میا یکدست و نم نم
گمانم یک خبر باخود بیارده

زیمینِه جان دَکت آرام و کم کم
گمانم یک خبر با خود بیارده

شعر و عکس از: سید مصطفی افتخاری، پراچان

بنازُم طالقانه

سلام

بنازُم طالقان و اون هَواشه
زُمستان وَرف میا، بند مینِه راشِه
بهارُش کو میا طاقت نُدارُن
بِنیشن نِینَن اون سرَسبزیاشه
یالان جمع میبون و با هم همیشه
میشُن کوه و میچینُن سبزیاشه
تابُستان کو همه جا گرم و جوشه
بشو طالقان، باخور او و هواشه


متن: سیدمصطفی افتخاری، پراچان
عکس: محمدحسین رضایی، سنگبن

دلنوشته عادت صبح

سلام
قشنگه صبحتان به خیر

مُن عادت دارم هر روز
قبلِ واگرستن چُشمانم
تو رِه سلام هادیَم
و مینی بِ مهم نباشه کو
کجای این شلوغِ شهر
دَرُم نفس میکشم

عکس و متن: سحر سیدعلیخانی، سنگبُن

طالقان، گوهر ایران

طالقان، این زُمستانش قشنگه
هوای سرد و سوجانُش قشنگه
میانِ وَرف وسرما ای رفیق جان
خانه ای دُل، کرسی بندانش قشنگه

زُمستانش تمان گردی، بهاره
بهار و سبزه زارانش قشنگه
بهار، وَرف او میبو جیرمیا کم کم
تماشای روخانانش قشنگه

تابستان جمع میگردُن مردم اونجه
تماشای مُحبانش قشنگه
پاییزم یک صفای دیگه داره
آغوزرونی و سیف چینیش قشنگه
تمام این مطالب دی عزیزان
با این درجی که خودتانی شین قشنگه

❤️ زنده بو طالقان و طالقانی ❤️

شعر از: سید مصطفی افتخاری
عکسها: سعید شکراللهی، محمدحسین رضایی، پدرام سوداگری

خداوند طالقانه نعمت هادا

خداوند، طالقانِه نعمت هادا                      میانِ نعمتش، یک درجی هادا

گروه درجی با سعی وتلاشش                 شناخت طالقان رِه هدیه هادا

 

 

متن: سید مصطفی افتخاری، پراچان

  عکس: سید امیر میران، آرموت

شعر زُمُستانی

سلام، صُبحتان بخیر، خوبید خُجیرید؟
ان شاءالله که امروز همه تان، زیر سایه توجه خاص حضرت حق باشید. این دی یه زُمستانی شعر، تقدیم به همه تان.

دلُم یه زُمستان خنُک میخوا
یه ورف
یه کولاک،
به وسعت دل وسیعِ طالقانیان
که بباره...
که بباره...
که بباره...
و تُمام راهها را دَبُنده
و وَرفی میان گیر کنی و ورف گیر گِردی
و تو دِه هیچ نُمانه جز سیفیدی یه رویای خوشِ ورفی

متن: سحر سیدعلیخانی، سنگبُن
عکس: آزیتا عطایی، دُنبلید

خوشبختی یعنی طالقانی گپ بزی یَن

احساس خوشبختی گاه در یک کلام و گویش محلی میتانه پیدا گرده و مُن به این نکنه برسیمه.
فکر مینُم وقتی مُن طالقانی گپ میزنم، به دیارم، عزیزانم و همشهریانم نزدیک تر میبُم.
و این نزدیکتری، یعنی آدُم تنها نی.

دلنوشته: مریم (مینو) تاجدینی

عکسنوشته:

شمایی ده دی اچینه منظره ناب و چشم نواز داره؟ 

دوستی میگوت، این جوی-راه باغی، اکثر طالقانی دهانی میان دره. گویی خدا بهشتشه طالقانی میان تکثیر کُردیه.

طالقان، عشق منی بی مقدمه

طالقانکم عشق منی بی مقدمه
امروز هوا خونیکه و خیلی سردمه

باران و ورف دنی فقط سردی خشن
آدم تمام میبو ایچین مجسمه

خیلی دلم هواتو کردی طالقان
هر چی ز دلتنگیم تویی ون بوگوم بازم کمه

فردا اگه بشا یه سر تویی سو میام
آخر هفته اینجه مینی ون جهنمه

بس کو خوجیره قشنگه ده های تو
وصف بهشت دی برایت بدان کمه

شعر از بانو سحر سیدعلیخانی
عکس از مهدی صمیمی