مصیبتِ دبُستنِ نانِ کُولاس

- فُرقانه بَبَر بشو آرد هاگیر

- خا...

آردِ بیوردیم، دَبّه بنگتون مایی پیش، بشو شیر هاگیر

شیر هاگیتیم، بَتُن بشو خالُکتی خانه خمیر مضا هاگیر

خمیر هاگیتیم، دُواره یه تَشت بُندان مایی پیش: آرد تَر کن

نمد مالانی جور، دو ساعت خمیری همرا کوشتی بیگیتیم آرد تر گرده

بشو هیمانه بنجن تنورِ تشا کن

بشو جوز مغز دَکن لاکی دل بِسّـو

بشو نان دَبند

دو ساعت مونی کمر به جوعَر تنوری میان دبه

گردُن وَل گِردی، کمر پیت باخورد، رگ سیاتیک بیست سانت کِش بیومی، او رِه گُرَه بزی یَم زیر پا نشو

اینهمه طوفان کوردیم، فتورات و فتوحات کوردیم، بیست تا کُولاس گِردی

اینان نان نیه گو ، عمر و جوانی بنگتوم اویی سر

دو هفته دوشوکی سَر، تیر کوردی یم کمر صاف نیمبو

الان مونی اعضا جمع دریمی ین میخوا بشون بیمه تامین اجتماعی شکایت، مُن دِ عارض گَردُن، حق ماموریت و سختی کار هاگیرون

دو کَش نان کلاس دبندی هرجا بشی پناهندگی هامیدی ینت

نانوایی نیه گو، جنایت علیه بشریته

هرکی بگت کار در معدن سخته بگید خفه گرد، نان کلاس دَنِبَسای بِینی کار چیه!!!

خدا بخوا زنده درشی یم این سفلا طالقان خواس بِشیم، اول میشوم کوچه ای سر چهارصد پونصد تا تافتون هامیگیروم نانی غصه نباشه

امید به خدا

 

به قلم: حامد نجاری، اهل آبادیِ گوران طالقان

 

شیر بیشه ی طالقان

داشتُم داشت‍ُم داآ نی دارُم دارُم داآیَ. الانان ما یاد گیتیم همش می گوییم این رو داشتیم اونه رو داشتیم٬ کمتر از داریم هایمان گپ میزنیم. حالا فرقی نمی نه این مال و دارایی چی می خوا بو ٬ ثروت ٬ فرهنگ٬ جان ساقی یا هر چیزه دیگه. بیَن برای دارایی هامان ارزش قائل گردیم و قدرشان بداریم. یکی دیگه از این دارایی هامان افراد ارزنده ای هستن که می به آب و خاک مانی به و فرهنگمانی به زحمت بکشین. مثل پیر و مارمان کسانی که برای پیشرفت علم تلاش مینن یا حتی کسانی که جانشان برای آسایش و آرامش ما به خطر مینگنن. مهم نی کی دنیا بیومین٬ کجه درس بخواندین٬ مدرکشان چیه یا حتی کجه زندگی مینن. مهم اینه که اوشانی و زحمتهایی که می به بکشنیِ قدر بدانیم.
یکی از این افتخارات سرزمینان طالقان سردار سید حمزه میرتقی هسته. ایشان به خاطر دفاع از حرم  عمه سادات بانو زینب کبری به درجه رفیع جانبازی نائل گردی.
امروز وقت اذان همگی برای این سردار سربلند اسلام از خداوند سلامتی و طول عمر با عزت طلب مینم چرا که دعای جمعی و همزبان کم از معجزه ازش انتظار نیست 

به قلم: سیده فاطمه میرتقی، اورازان