اَنبونِ سنگینِ عمو
طالُقانی باهوشَ وَچّان جواب هادَن:
عموجانی اَنبونی میان، چی دَرَه؟
یک: سیف دو: جِـوز سـُ: سیبزینی چار: گـِ وُجَه
عکس از: آقای علی معصومی
طالُقانی باهوشَ وَچّان جواب هادَن:
عموجانی اَنبونی میان، چی دَرَه؟
یک: سیف دو: جِـوز سـُ: سیبزینی چار: گـِ وُجَه
عکس از: آقای علی معصومی
یک پیر مَردُک با زُنُش تنها یک روستایی میان زندگی می کُرد. پیر مَردُک کشاورز بَه، می خواست زِمینُشه شُخم بَزُنه سیب زِمینی بُکاره. اما پیر گِردی بَه، اُوی بَه خیلی سخت بَه.
اوشان یک پُسَر داشتُن که بیگناه زُندانی بَه و نمی تانُست بیگناهیشه ثابت کُنه. دُلُش میخواست آقاشه کمک کُنه...
پیر مَردُک یک روز یک نامه پُسَرشی به بِنویشت بَرُسا زُندان. نامه ی میان بِنویشت پُسَر جان میخوام زِمینانه شُخم بَزُنُم سیب زمینی بُکارم، ولی خیلی مُنی به سَخته دست تنهایُم. ناتوان گِردیَمه، نمی تانُم زِمینانه شُخم بَزُنُم. می ترسم اگه کِشتُ کار نُکُنُم زمین از دست هادیم و نَنه جانُت ناراحت گرده چون وقت زمینانه شخم میزیم خیلی خوشحال میگردی.
نمیدانُم الان چُکار کُنُم، اگه تو اینجه دبیی همه مُشکُلات برطرف میگِردی. زِمینه شخم میزیی و سیب زمینی می کاشتی، ولی باز زُنده ای خداره شُکر
اونی که همیشُک دوستت داره پِیَر پیرُت
چند روز بعد پُسَرُک یک نامه بِنویشت آقاشی به بَرُساند روستا
نامه ی میان بِنویشت: آقاجان مَبادا زِمینه شُخم بَزُنی مُن اون زمینی میان تُفنگ و پول چال کُردیَم
صبر کن تا مُن زُندانیم تُمام گَرده بیام خودم شُخم بَزُنُم تُفنگانه دربیارُم
فردا تاریک صبح پیر مَردُک بِدی چندتا مأمور بیامین با بیل و کُلنگ درن زِمنانه زیر و رو مینون پیرمردک هاج و واج بُماند. نمیدانُست ماجرا چیه و مأموران چِبه زِمینه درن شخم میزَنُن میخوان چی پیدا کُنُن
مأموران همه زمینه زیر و رو کُردُن هیچی پیدا نُکُردُن و بِشین
چند روز بعد پُسَرُک زُندان ده نامه هادا آقاجان سیب زِمینیانه بُکاشتی؟ بُکار آقاجان جان مُن زُندان میان همین کار از دَستُم بَر میامه
دنیا هیچ بُن بستی نُداره. همه چیز راهی داره. باید راهشه پیدا کُنی.
خدا همراهُت آقاجان زَحمت کَش
ان شالله مُنی بیگناهی دی ثابُت میگرده زندان ده در میام
مُنی عوض نَنه جانُمه یک ماچ کُن
روزگارتون به خوشی
نقل به طالقانی از: بانو اشرف حکیم الهی
ایسه این دی پیرمردایی سیب زینیان که عمل بیامیه!
سلام عزیزِ همراهان و خُجیرِ همدلانِ درجی
خبر خوش آن که: صبحی دیگر از صندوقچه خداوندی به ما هدیه شد
آرزو داریم برآمدنِ آفتابِ امروز، گرمی بخشِ جان و زندگیتان باشد.
الهی شکر
یک سبد سلام، به شیرینی گلابیهای وحشی، تقدیم به تو که اهلِ طالقانِ بهشتی
چند واژه طالقانی: سبد = چَلک chalk - گلابی وحشی = خُوج khoj
لبخند تو زیباست گلِ سرخِ انارم،
ماهِ من! سَر شدی از شمس و قمر با لبخند
کاش هر شب بشود با تو سحر
جانِ من، باز بخند
عکس از: سعید ملک کیانی
مالدار اونی هسته که همیشَک خوش حاله
قشنگترین حالانَ، فقط خودُت میتانی خودتیب بُسازی
باغان طالقان در پاییزان – عکس از: جعفر آقااحمدی (روستای دیزان طالقان)
تَشی سیب زینی!
سیب زینی بوربونی و مرغانه
دوده بو مینه و آی مُزه داره 😋😋
عسک خودوش گویای روش بَپُتین هسته
دورهمی باخورین، نوش جانتان
🔰🔰 طنز طالقانی 🔰🔰
طالقانی زُنَک بَش خارُج، تا وچانشه کو خارُج درس میخواندُن، سَر بزنه.
یه روز حوصله اش سر بش و تنهایی پایست و بش پارک.
پارکی میان یه خارُجی پیر زُنک بیامی اویی وَر، نیمکتی سَر بنُشت .
طالقانیه زنُکو ورانداز کُرد و بُفهمُست کو خارُجی هسته.
(آخه خارُجیانی خارُج میبو مایی طالقان 😃😃)
همان زمان یه سیب زینی فروشِ دوره گرد آنجه دِ رد میگردی.
خارجی پیر زُنک او دِ سوال بَپرسی: میدانی ما سیب زینی ر ِچی میگِیْم؟
بگوت: آها گو میدانم، پُتِیتو
دُواره بگوت: خا ایسه به این سیب زینیانِ پُخته که این مردا میروشه، چی میگِیْم؟
طالقانی زُنُک یه قدری فُکُر کُرد و بعد جواب دا: صداش مینین بَپُته پُتیتو😂😂😂
🔰 ارسالی از: سیدمصطفی افتخاری، پراچان
🎤 با صدای: سیده مریم قادری، اورازان
تهیه شده در گروه تولید محتوای درجی
(هر گونه درج یا کپی برداری، تنها با ذکر منبع _کانال تلگرامی درجی_مجاز می باشد.)
این طنز زیبا با صدای خانم قادری تقدیم به شما (دریافت کنید)