درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «سال دموج» ثبت شده است

آغاز قرن جدید، سال جدید، نوروز جان و بهاران مبارک

دوشنبه, ۱ فروردين ۱۴۰۱، ۱۰:۱۱ ق.ظ

بهار.. بهار..

عید.. عید..

روز و روزگارِ نو

مبارکتان عزیزان

 


عکس از: مهدی ویسانیان

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ فروردين ۰۱ ، ۱۰:۱۱
درجی طالقانی

نوروز من امروز تویى

يكشنبه, ۱ فروردين ۱۴۰۰، ۱۰:۳۶ ق.ظ

شادند جهانیان به نوروز و به عید

عید من و نوروز من امروز تویى

🍃🌷🌿🌷🍃

نوروز_مبارک_و_ایام_به_کام

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ فروردين ۰۰ ، ۱۰:۳۶
درجی طالقانی

سال 1399 مبارک

جمعه, ۱ فروردين ۱۳۹۹، ۱۰:۴۹ ق.ظ

سلام عزیزان

بهاران مُبارُک

نوروزتان دی به سلامتی بَرسی

ان‌شاءالله سال نویی قدم، همه‌تانی بَ بخیر و مُبارُک باشه

 

اِی قَدّتانی قُربان، دلُمان تِنگ هاگیته

امّا یه کَمُک طاقت بیورین، تا این مریضی بُگذره و به امید خدا، دیدارها تازه گرده

ایمام زُمان یارتان

 

 

این قشنگِ هفت سین دی، کارِ خانم ملک محمدی هسته

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ فروردين ۹۹ ، ۱۰:۴۹
درجی طالقانی

سال دموج

سه شنبه, ۱۰ فروردين ۱۳۹۵، ۰۷:۵۵ ب.ظ

سال دِموج چیست؟
موجی است که در سال جدید راه میکوئه؟!
سالی است که دُلُش، قشنگه چیان موج میزنه؟!
آیا یک آدومه یا حتی وَره؟

خا ایسه گوش هادین تا بینی 'سال دِموج' چی هسته.
🎤 گوینده: خانم قادری
🎤 کاری از: سیمرغ، خبرنگار درجی


این متن با صدای خانمها قادری (مادر و دختر) تقدیم به شما (دریافت کنید)

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ فروردين ۹۵ ، ۱۹:۵۵
درجی طالقانی

پاقدم اول عید

سه شنبه, ۱۰ فروردين ۱۳۹۵، ۰۷:۵۴ ب.ظ

قدیمان در طالقان مرسوم به کو اول روز عید قبل اینکه کسی بیا خانه، صابخانه میشه یه دنه وره میورد خانه ای میان و میگوتن بدا اول این وره قدم هانیه خانه ای میان و اعتقاد داشتن شگون داره.
یادش بخیر اون قدیمان که ما امیرنان زندگی میکوردم و هنوز وچه بیم، عید روزان با صدای وره ای که بابام میورد خانیه میان و هی بع بع میکورد، بیدار میگرستیم. واقعا که چه روزان خوبی به. فکر کنم دیگه هیچ موقع اون روزان ونمیگرده. چشم باز میکوردیم میدی ییم بابام یدنه وره سفید و قشنگ ره بیوردی خانیه میان، تا خانه ره پا بزنه و سال جدید، سال پر برکت و خوش یمنی باشه. وره ره به همه جای خانه میبرد  به اتاقان و پیسینه و اونوقت میورد دانه دانه هامینا مایی بغل و ما هم کلی بغل میگیتیمش و وره ره نان و او هامیدایم و کلی نوازشش میکردیم. آخه وره خوشگل و دوست داشتنی به. زود با ما خو میگیت.
یادش بخیر چه روزای خوبی به...

با سپاس از خانم سحر سیدعلیخانی برای عکس و آقای شهرام صیادی بخاطر متن

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ فروردين ۹۵ ، ۱۹:۵۴
درجی طالقانی