درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

درجی، به طالقانی یعنی: دریچه سقفی خانه‌های قدیمی که رو به نور و هوای تازه باز می‌شد و نقش پررنگی در معماری، فرهنگ، افسانه‌ها و مراسمهای طالقانی دارد.

درجی: دریچه‌ای رو به فرهنگ، زبان، مردم و خاک طالقان

دوست عزیز سلام

طالقان، ولایتی اصیل و ریشه دار، با مردمانی نجیب و آرام و فرهیخته و فرهنگی غنی و ناب و بی‌بدیل است.
از نظر جغرافیایی، طالقان را نگین رشته کوه‌های البرز می‌دانند. دیاری محصور در کوه‌های جنوبی مازندران و گیلان، همسایه با کرج و الموتِ قزوین. با فاصله 166 کیلومتری از تهرانِ پایتخت.

این دیار، 86 پارچه آبادی دارد که برخی از روستاهای آن، به دلایل فرهنگی (مثل: روستای اورازان - زادگاه جلال آل احمد که کتابی هم به همین نام دارد) سیاسی مذهبی (مثل: روستای گلیرد - زادگاه آیت الله طالقانی، جاذبه‌های توریستی (مثل: روستای کرکبود - آبشار کرکبود و روستاهای حاشیه سد طالقان) و دلایل دیگر، آوازه‌ای جهانی دارند.
همچنین یکی از مرموزترین روستاهای ایران که به "ایستا" معروف است و در خود طالقان به "ترک آباد" شهرت دارد، در آن واقع شده است.

امّا بیشترین شهرت طالقان، مربوط به مفاخر و بزرگان آن است. از ابوذر زمان (آیت‌الله سید محمود طالقانی) و نویسنده خسی در میقات (مرحوم جلال آل احمد) گرفته تا شهید تیمسار فلاحی، دکتر حشمت، درویش خانِ اهل موسیقی و زنده یاد مریم میرزاخانی که مشتی است نمونه‌ی خروار در ذکر مفاخر و بزرگان طالقان.

ناحیه طالقان، زیستگاه حیات وحش وگونه‌های متنوع گیاهی است که واجد ارزش‌های تفرجگاهی هستند.
طالقان به غیر از آثار ارزشمند طبیعی که درخود جای داده‌است، اماکن زیارتی و تاریخی ارزشمندی نیز دارد که بر جاذبه‌های آن می‌افزایند.

زبان مردم طالقان از ریشه های فارسی - تاتی است.
ما در اینجا گرد هم جمع شده‌ایم تا طالقان خود را بهتر شناخته و در جهت احیای فرهنگ و زبان خود گام برداریم.

تمام تلاش و همت ما بر این است که زبان و فرهنگ و خاک طالقان عزیزمان، از هر گزند و آسیب، محفوظ بماند.

خُجیره هم زبانان، البرزیانِ نازنین، شمایی قدم مایی چُشمی سر.
به خودمانی زبان گپ بَزنیم تا ماندگار بُمانه.


برای ارتباط با ما
از طریق ایمیل به آدرس taleghanidarji@gmail.com مکاتبه کنید.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «دوجه» ثبت شده است

محرابی ها: خانواده ای هنرمند از دیار طالقان

دوشنبه, ۷ خرداد ۱۳۹۷، ۰۹:۵۵ ق.ظ


اسماعیل محرابی

هنرپیشه سینما، تئاتر و تلویزیون است که نقشهای زیبا و به یادماندنی در آثار هنری نظیر سریالهای آینه، حیرانی، مزد ترس، تنهاترین سردار، خانه سبز و فیلمهای سینمایی و تئاترها، ایفا نموده است.

جدیدترین نقش آفرینی وی، در سریال «سر دلبران» است که شبهای ماه مبارک رمضان سال 1397 از شبکه اول سیما در حال پخش می باشد.



اسماعیل محرابی، زاده سال ۱۳۲۳ در تهران است و اصالت وی به روستای امیرنان طالقان برمی گردد.




وی دارای لیسانس تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۹ می‌باشد. بازی در سینما را از سال ۱۳۵۹ با «کرکس‌ها می‌میرند» به کارگردانی جمشید حیدری شروع و در بیش از 50 اثر تلویزیونی و سینمایی به ایفای نقش پرداخت.

بازی روان و ساده و تبحر ایشان در اجرای نقشها، وی را به یکی از موثرترین و ماندگارترین چهره های تلویزیون و سینمای ایران بدل کرده است.

اوج نقش آفرینی های اسماعیل محرابی در دهه 60 بود اما در دهه 70، دوره رکود بازیگری وی در جریان داشت تا مجدداً در سال 85 به بازیگری بازگشت.



وی پدر خانم «آشا محرابی» بازیگر مشهور و شناخته شده سینما و تلویزیون ایران است که در ادامه به معرفی مختصر ایشان هم خواهیم پرداخت.




آشا محرابی

آشا محرابی در 31 مرداد 1352 شهر تهران به دنیا آمد. وی فرزند اسماعیل محرابی بازیگر پر فعالیت چند دهه قبل و خانم سیده فاطمه سیدمدلل کار می‌باشد.

او فارغ‌التحصیل دوره کارشناسی در رشته مترجمی زبان انگلیسی و دوره کارشناسی ارشد در رشته روابط بین‌الملل است. هم‌زمان با تحصیلات دانشگاهی اش، به کانون هنری حمید سمندریان رفت و فارغ‌التحصیل بازیگری و کارگردانی از کانون سمندریان شد. وی همچنین فارغ‌التحصیل کارگردانی و فیلمسازی از سینمای جوان است. او دوره فیلمنامه‌نویسی را هم در کلاس‌های ناصر تقوایی در آموزشگاه کارنامه گذرانده‌ و همچنین فارغ‌التحصیل فیلمسازی از کانادا نیز هست.



او در سال ۱۳۷۴، با قبولی در آزمون اداره کل نمایش پا به عرصه نمایشهای رادیویی گذاشت و هم‌اکنون به عنوان بازیگر، کارگردان و نویسنده با اداره کل نمایش همکاری دارد. پس از ورود به رادیو، کار در صحنه ی تئاتر را در سال ۱۳۷۷ با بازی در نمایش دایره گچی قفقازی به کارگردانی حمید سمندریان در تالار اصلی تئاتر شهر آغاز کرد. بعدها در کسوت بازیگر، نویسنده و کارگردان کار در این حیطه هنری را ادامه داد و در نمایش‌هایی مثل خسیس، خانه برنارد آلبا، سه خواهر، زیرگذر سقاخانه، اتوبان، من حرفی ندارم دنبالشو نگیر و به ایفای هنر پرداخت.

او در حال حاضر، عضو انجمن بازیگران و کارگردانان خانه تئاتر ایران است و همچنین از سال ۱۳۸۰ به کار دوبلاژ هم می پردازد.



آثار هنری که خانم محرابی در آنها به ایفای نقش پرداخته بیش از شصت مورد تئاتر، سریال تلویزیونی، فیلم سینمایی، فیلم تلویزیونی، تله تئاتر و نمایش شبکه خانگی می باشد.

این پدر و دختر در سال 1365 و در سریال مشهور آینه، با یکدیگر همبازی بوده اند.



برای این دو بازیگر توانا و گرامی، آرزوی سلامتی و توفیق روز افزون مسئلت داریم.


 


پی نوشت ادمین:

بنده به شخصه خیلی به آقای محرابی و بازی ایشون علاقه مندم. یکی از دلایل این علاقه مندی، علاوه بر خاطرات و نوستالژی نقش آفرینی ایشان در سریالهایی نظیر سریال آینه، شباهت ایشان به دایی کوچکم است. به قول طالقانیها، اویی دوجه ر خوش دارُم لبخندلبخند


۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ خرداد ۹۷ ، ۰۹:۵۵
درجی طالقانی

دوجه

دوشنبه, ۲۳ فروردين ۱۳۹۵، ۱۰:۱۰ ق.ظ

دوجه: علامتی ایجاد شده بر روی بدن حیوان برای شناسایی و تفکیک و اثبات مالکیت.
مثل عکس که گوش راستی تک بزی جیر چاکدار


دوجه برای علامت خاصی که در منش و گفتار و رفتار و حتی چهره ی فرد وجود دارد که او را منتسب به جایی یا خانواده ای می کند هم استفاده میشود.

مثل: طالقانیانی دوجه

خاطره دوجه به نقل از سیمرغ (خانم قادری) تقدیم به شما (دریافت کنید)

دوجه با صدای حسین رضایی تقدیم به شما (دریافت کنید)

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ فروردين ۹۵ ، ۱۰:۱۰
درجی طالقانی