تکیه گاه یوسف
شنبه, ۴ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۱۰:۴۷ ق.ظ
یوسفی بُراران، وقتی میخواستن اورَ بَنگَنُن چاهی میان، یوسف لبخند بِزّی!
یهودا بپرسی: چُبه خنده مینی؟ ایجه گو جای خنده کُردُن نی!
یوسف بگوت: یه روزی مُن به این فُکر میکُردُم که کسی نمیتانَه با مُن دشمنی کُنَه. با این بُرارانِ قوی یی که مُن دارُم! ولی امروز، خدا همین برارانَ به مُن مُسلط کُرد تا بدانُم غیر از خدا، تکیه گاه دیگه ای دَنی!!
سلام خُجیران، صبحتانَ با تکیه بر خدا شروع کُنین
ایشالاک که آن تکیه گاه امن، همیشاک یار و یاورتان بو
امروز، وفات حضرت زینب دی هسته. خدمت مولایمان تسلیت عرض نموده و از خدا میخواهیم به حق عمه جان زینبِ مولا، آقامانی فرج نزدیک گرده.
الهی آمین
ارسال متن: سیدمصطفی افتخاری، پراچان
ارسال عکس: سیدنقی قادری، دهدر
عکاس: فریدون قادری، دهدر
