سَرَکی لابه لایِ اصطلاحات شیرین طالقانی

سَرَکی لابه لایِ اصطلاحات شیرین طالقانی

• ای پسر جان، چبه چه کُنُم داری بیخ نشتی یی؟

به معنی اینکه: ای پسر جان چرا از جایت بلند نمی شوی و حرکت نمی کنی و کاری را که می خواهی انجام بدهی هی آن را  پیش خود، حل و فصل و بالا و پایین می کنی؟

• یارو رِ بِین چه گُسنه فیس داره!

یعنی طرف چیزی در بساط نداره اما با آن وضع خود، را از پا نمی اندازند و به خوبی ظاهر سازی می‌کند.

• بِین چه بُلا گِتیه

یعنی به تفریح و گردش رفته

• ششنا قوروت: حسابگر
• اگوج: گیج
• وَلپیت: کج وکوله
• قُزپیت یا قُزمیت: به درد نخور، آن هم جوری کج وکوله
• دوپلقی: فرو رفته، قُر شده
• خودشی به لُغّاز (لُغُز) می‌خواند: از خودش حرف در می‌آره
• یارو، کفنِ بروت: طرف بد حالی که خوب و سالم می‌شود

 

طالقانی دارای اصطلاحات شیرین زیادی است که در این نوشته نمی‌گنجد. عزیزانی که تمایل به خواندن این گونه اصطلاحات و ضرب المثل طالقانی دارند می‌توانند به کتاب «نگاهی به آداب، سنت‌ها و فرهنگ مردم روستای حسنجون و سید آباد طالقان» مراجعه کنند.

چندین جلد از این کتاب در فروشگاه حسین آقا واقع در روستا و یا در فروشگاه نیما در شهرک و همچنین در فروشگاه ایلوند زیاران موجود می‌باشد.

ارسالی از بانو فاطمه پوررستگار

معلمی، شغل محبوب طالقانیها

وقتی درس '' چ '' داشتند
و معلم خوش ذوق، برایشان از چراگاه و چوپان و قوچ، کشید.

خدایا نگهدار همه معلمهای خوب
و نونهالان سرزمینم باش 🙏🍃

#معلمی_شغل_محبوب_طالقانیها

شعر دانش

📚 شعر دانش
چند دوبیتی از باغ دل - دیوان تات طالقانی

گهر برتر از دانش روز نیست        خطر جانب دانش اندوز نیست
به این و به آن، گر دهد دانشش   فزون گردد و اندکی سوز نیست

هر که از دریای دانش نوش کرد     فکر بکر از عمق مغزش جوش کرد
وانکه طرح و راه کار نو بخواست     علم روز و درس نو را گوش کرد

نه هر فردی که از اهل قلم شد     علیه ظلمت و نکبت علم شد
شود اهل قلم چون ناخدا لیک       بسا کشتی که با موجی عدم شد

بنازم آنکه با ما هم قسم شد       به راه نشر دانش هم قدم شد
به عشق انتشار دانش روز          بسی بنوشت و از اهل قلم شد

خوشا آنانکه فخر روزگارند           در این دار فنا پرهیزگارند
چو مردان ادیب طالقانی             کسان را هادی و آموزگارند

هر که در دنیا شود آموزگار          مشعلی باشد برای روزگار
خلعت آموزگاری خواهدم             تا برافروزم چراغ کردگار

چنین می گفت دانشمند با شور    به دانش غرق گردد کور در نور
خوشا آنکو بیاموزد در عمرش         علوم تازه از گهواره تا گور

تماشای کرات آتش افروز             بخواهد مشعلی از دانش روز
اگر جویای صدها کهکشانی          در عمرت تا توانی دانش اندوز

کاسه ای از برکه ی ظلمت ننوش   جام استادان به صد همت بنوش
گر ستاره خواهی از هفت آسمان   ساغری از چشمه ی حکمت بنوش

فراوان خواهدت گر گنج و املاک       همه فکرت برون آور از این لاک
مدد جو از خدا و عقل و ادراک         به دانش ره گشا بر سوی افلاک

اگر دانش بجوئی از کتابان           بپیمائی فضاها را شتابان
شوی در آسمان مرغی سبکبال   زمین بینی بسان ماه تابان

 
✍ مهندس محب الله گلبابائی طالقانی

راز الفبا

الفبایی میان، چند تا حرف دره که گپی پشتشان پنهانه:

‏سُه تا "خِ" ر هیچوت یادا ناکُن:
خدا،   خوبی،   خنده

از سُه تا "جِ" دی همیشاک بترس:
جنگُ،  جهلُ،  جفا

سُه تا "واو"ی بَ، ارزش قایل باش:
وقت،  وفاداری،  وجدان

زندگیتی میان، سُه تا "صاد" ر دوس بُدار:
صداقت،  صلح،  صمیمیت

سُه تا "الف" ر سُفت بُدار، در نشوئه:
امید،  اصالت،  ادب

 سُه تا "شین" دی هسته که زندگیب خیلی مُهم و تاثیر گذاره:
شُکر خدا،  شجاعت،  شهامت

ایسه در آخر، مینی آرزو شماییب دی سُه تا سین هسته: سعادتُ،  سلامتیُ،  سربلندی

✍ برگردان متن و ارسال عکس:
سیده مریم قادری، از روستای اورازان