سکانس اول: مادر
نَنه بَش وَچانه پیشاکُرد...
دَره وَگُرده خانه
این دی اویی جمعه... هِی روزُگار!
سکانس دوم: پدر
خا یالان کو بِشی یَن...
ایسه راحت باخوسیم!
(گَپ اول شویی یک پدر طالقانی در جمعه شبها)
عکس از: مجید دربندسری
روز میلاد حضرت معصومه
دختر امام موسی کاظم علیهماالسلام
و روز دختر مبارک
ترانه «دختر»
با صدای: آوش قادری (اهل روستای اورازان طالقان)
شعر از: خانم اشرف حکیم الهی (اهل روستای هرنج طالقان)
ویرایش: خانم میترا صیادی (اهل روستای امیرنان طالقان)
این ترانه زیبا را دریافت کنید (دانلود)
دو عکس زیبا از مزرعه دیریوک در روستای خودکاوند طالقان
اردیبهشت 1397
عکاس: خانم مریم علوی نیا
ننه قُوربانِ آن گیسِ حناییت
برنجی سینی و قندان و چاییت
مایی به دیمِ تو ماهه ننه جان
موبارُک باشه این عیدت، عزیزجان
شعر از: سیمرغ
عیدتان مبارک بندگان خوبِ خدا
اسماعیل محرابی
هنرپیشه سینما، تئاتر و تلویزیون است که نقشهای زیبا و به یادماندنی در آثار هنری نظیر سریالهای آینه، حیرانی، مزد ترس، تنهاترین سردار، خانه سبز و فیلمهای سینمایی و تئاترها، ایفا نموده است.
جدیدترین نقش آفرینی وی، در سریال «سر دلبران» است که شبهای ماه مبارک رمضان سال 1397 از شبکه اول سیما در حال پخش می باشد.
اسماعیل محرابی، زاده سال ۱۳۲۳ در تهران است و اصالت وی به روستای امیرنان
طالقان برمی گردد.
وی دارای لیسانس تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۹ می‌باشد.
بازی در سینما را از سال ۱۳۵۹ با «کرکس‌ها
می‌میرند» به کارگردانی جمشید حیدری شروع و در بیش از 50 اثر
تلویزیونی و سینمایی به ایفای نقش پرداخت.
بازی روان و ساده و تبحر ایشان در اجرای نقشها، وی را به یکی از موثرترین و ماندگارترین چهره های تلویزیون و سینمای ایران بدل کرده است.
اوج نقش آفرینی های اسماعیل محرابی در دهه 60 بود اما در دهه 70، دوره رکود
بازیگری وی در جریان داشت تا مجدداً در سال 85 به بازیگری بازگشت.
وی پدر خانم «آشا محرابی» بازیگر مشهور و شناخته شده سینما و تلویزیون ایران
است که در ادامه به معرفی مختصر ایشان هم خواهیم پرداخت.
آشا محرابی
آشا محرابی در 31 مرداد 1352 شهر تهران به دنیا آمد. وی فرزند اسماعیل محرابی بازیگر پر فعالیت چند دهه قبل و خانم سیده فاطمه سیدمدلل کار می‌باشد.
او فارغ‌التحصیل دوره کارشناسی در رشته مترجمی زبان انگلیسی و دوره کارشناسی ارشد در رشته روابط بین‌الملل است. هم‌زمان با تحصیلات دانشگاهی اش، به کانون هنری حمید سمندریان رفت و فارغ‌التحصیل بازیگری و کارگردانی از کانون سمندریان شد. وی همچنین فارغ‌التحصیل کارگردانی و فیلمسازی از سینمای جوان است. او دوره فیلمنامه‌نویسی را هم در کلاس‌های ناصر تقوایی در آموزشگاه کارنامه گذرانده و همچنین فارغ‌التحصیل فیلمسازی از کانادا نیز هست.
او در سال ۱۳۷۴، با قبولی در آزمون اداره
کل نمایش پا به عرصه نمایشهای رادیویی گذاشت و هم‌اکنون به عنوان بازیگر، کارگردان
و نویسنده با اداره کل نمایش همکاری دارد. پس از ورود به رادیو، کار در صحنه ی
تئاتر را در سال ۱۳۷۷ با بازی در نمایش دایره
گچی قفقازی
به کارگردانی حمید سمندریان در تالار اصلی تئاتر شهر آغاز کرد. بعدها
در کسوت بازیگر، نویسنده و کارگردان کار در این حیطه هنری را ادامه داد و در نمایش‌هایی
مثل خسیس، خانه برنارد آلبا، سه خواهر، زیرگذر سقاخانه، اتوبان، من حرفی ندارم
دنبالشو نگیر و … به ایفای هنر پرداخت.
او در حال حاضر، عضو انجمن بازیگران و کارگردانان خانه تئاتر ایران است و همچنین از سال ۱۳۸۰ به کار دوبلاژ هم می پردازد.
آثار هنری که خانم محرابی در آنها به ایفای نقش پرداخته بیش از شصت مورد تئاتر، سریال تلویزیونی، فیلم سینمایی، فیلم تلویزیونی، تله تئاتر و نمایش شبکه خانگی می باشد.
این پدر و دختر در سال 1365 و در سریال مشهور آینه، با یکدیگر همبازی
بوده اند.
برای این دو بازیگر توانا و گرامی، آرزوی سلامتی و توفیق روز افزون مسئلت
داریم.
پی نوشت ادمین:
بنده به شخصه خیلی به آقای محرابی و بازی ایشون علاقه مندم. یکی از دلایل این علاقه مندی، علاوه بر خاطرات و نوستالژی نقش آفرینی ایشان در سریالهایی نظیر سریال آینه، شباهت ایشان به دایی کوچکم است. به قول طالقانیها، اویی دوجه ر خوش دارُم 
وقتی درست در آستانه جشن تولد مادر زن گرامی، پای داماد می شکند و نمی تواند به جشن برود...
اما شکسته بند قهّار، برای هر کاری، چاره ای دارد...
برای شنیدن داستان زیبای هدیه تولد که به صورت نمایش با گویش طالقانی، توسط اهالی رادیو طالقان تهیه شده، لینک زیر را کلیک کنید:
نویسنده، تهیه کننده و کارگردان: مهدی علاالدینی (هشان)
بازیگران:
فرشید فلاحی (کولج)
سیده مریم قادری (اورازان)
مهدی علاالدینی (هشان)
لازم به ذکر است که این نمایش، از صدای استان البرز (رادیو البرز) پخش گردیده است.
هیچ‌کس نمی‌تواند به عقب برگردد
و از نو شروع کند
امّا همه می‌توانند از همین حالا شروع کنند
و پایان ِ تازه‌ای بسازند.
سلام، عاقبتتان بخیر عزیزان
کمانگوشمان بُزاستیه پنج قولو - 📸 عکس از: فرزاد ایران نژاد
خداجان
همانطور که ما خوشحال و شاد از این پُل میگذریم
تا به روستای آبا اجدادیمان برسیم
ما را از پُل صراط هم با شادی رَد کن
تا به موطن اصلی خود
که همان جنت توست، برسیم
منبع: کانون فرهنگی اورازان
یال (بچه) که بیَم، ننه می گَننَه (مادر بزرگِ مادرم) مِریض گِردی و او ر بَبُردُن دوگتور.
مُن دی اوشانی همراه بیَم و مریضخانه ای میان بُشنوئوستُم (شنیدم) کو او ر باید سونوگرافی کنن! 🙄
از آنجایی کو مُن همیشک این واژه ر در مورد زنانِ باردار بشنوئوستی بیَم (شنیده بودم) فکر کُردُم کو کَب ننه (کربلایی ننه = اسم مادر بزرگِ مادرم) دی بارداره! 😌
حَلا گته آقا یا همان کَب ننه ای شوعر، بنده خدا، یه بیست سالی می گردی که به رحمت خدا بشی بَ ! 😮
امبا مُن خودمی پیش بگوتُم:
آخِی... کَب ننه دَره یال دار میگَرده... خُدا بِیدی او تک و تنهایه، او ر یه وَچه هادا تا تنها نباشه! ☺️
و چقدری دی خدا دِ تشکر کُردُم! 🤣🤣🤣
چند هفته بُگذشت و اعلام کُردُن کَب ننه خوب گردیه و سونوگرافی دی هیچی نشان هاندایَه!
همه خوشحال بیَن و مُن شوکّه!
اوشانی دست دِ ناراحت بیَم که چُبه از نبودن وَچه اینقدی خوشحالُن؟! 😡😠
حتی فکر میکردم که اوشان، یاله بیگناهه باکوشتین و تا مدتها به چُشم یه قاتل نگاشان میکردُم! 😒😏
اگه بدانین چقدر مدرسه ای میان، برای کَب ننه ای یال، بُرمه کُردُم 😬😱
اونقدی که وَچان و همکلاسیان میپرسین: چی گِردیه؟
مُن دی میگوتُم: ننه می گته ننه ای یال (بچه مادربزرگ مامانم) بمردیه! 😁😁
اون مشنگان دی های های مینی همرا گیریه میکُردُن و خلاصه بساطی داشتیم ما! 😂😂😂
چند ماهی از این قضیه بُگذشت که یگ روز رفیقم بگوت: آقام مریضه و باید بشوئه سونوگرافی!
مُن دیه این سونوگرافی آقایانه نمیتانستُم هضم کنُم چون مطمئن بیَم شایدی کَب ننه تو اون سِند و سال بتانه یال دار گرده! اما مطمئنی مردان نمیتانُن!
این بَ که بشی یَم ننه می وَر تا منیب توضیح هادیه قضیه چی به چیه!
ننه که توضیحاته هادا... مُن دیه آن آدُم سابق نگردیَم که نگردیَم 🙃🙃🙃
امبا خوبیش این بَ که لااقل از داغ کَب ننه ای یال خلاص گردیَم 😛😁😁
🍃🌷 شاد باشید 🌷🍃
◀️ نقل خاطره: بانو فاطمه
برگردان شده به طالقانی در گروه تولید محتوای درجی
دو تا خیکچه پر از قورمه - دو چشُمان بى بَرمه
سه تا پیلک تمام روغُن - یکى از تو، یکى از مُن
سه تا پوستِ پر از پِندیر - یکیش شور و دوتاش سر تیر
یکى قُزغان، پراز جزک - یکى ظرف تمام لورک
یکى کوپا، فقط اسبس - سه تا اَمبام فقط گورَس
سه تا کِندیل پر از گندم - سه تا غَلبیل یکى هم کُم
چارتا کیسه جوِ مامان - دو تا هم مَرجوى دُروان
سه تاکیسه، تِلى دیمى - دوتا آبى یکیش دِیمى
یکى امبام، پر از بلغور - سه تا دبه فقط از لور
دو تا امبام از دارچین - یکى مخلوط، یکى نَرمین
یکى دیگر، زِ زنجافیل – خریدارى، زِ میکاییل
سه تا بَرکر، پر از سُنجه - چارتا بقچه، تو گنجه
دوتا کیسه پر از لَخچه - یکى اشکاف پر از بُخچه
سه کیلومتر فقط رشته - یه مقدارى نمکِ وشته
سه کیسه آرد از گندم - یکى نیمدانه هم چندم
چَن تا کولى دوتا دوخور - دوتا داس و دو تا چو بُر
یکى ورزای رویین تن – دو تا داهول چوبین تن
دو تا ماگو، آبس، قسّر – دو تا چارپا، زرد و احمر
چارتا کولى، همه ریقُن – دو تا بز، بلگوش و رِشکُن
یکى کره خر، یک مادیان – دو تا پالان دوخت ناریان
یکى دار و جت و بلکى - دوتا پت، المبه، یک الکى
گوله پر،بُز مو تا، ریسمان – تندور و انبر و دیزیندان
سه تاکیشه تفنگ ِ قُرمُز - یکى اوسار، اِى بى اِس تُرمز
یه فانوس،علاالدین، یک لَمپا - سه تا کربیت و فندک سر پا
دو تا داس و دمرغول هم سوه سنگ - یکى فوته حوله، سه تا لُنگ
چارتا کوزه، دوتا تول و یکى گنگ - پنچ تا بادیه، دو تا لیوان، یکى تنگ
دو تا مجمع، یه آفتابه، یه اَفتو – لبالب پرزِ آب جوب، مُفت اُو
یه گونى پر ز قند و آبّ نبات - یه کیسه چایی و یه کم دواجات
سه تا لیست دِگر مامور نوشته – مفصل، جزء به جزء، با زور نوشته
به تفکیک بسته های غذایى – یدکى، باغبانی و کذایى
اینا رو لیست کُردین، هاداین اوقاف - بازم دنباله داره، اوف و ای واف
براى یک شب دیگر یه روزى - اگر عمرى دهد مشدى سیروسى
◀️ ارسالی از شاعر: آقای سیروس علوی نیا #خودکاوند
