خاطره مایی مَچـّد در روز جهانی مَـچّـدان
إِنَّمَا یَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ وَآتَى الزَّکَاةَ وَلَمْ یَخْشَ إِلاَّ اللّهَ فَعَسَى أُوْلَـئِکَ أَن یَکُونُواْ مِنَ الْمُهْتَدِینَ سوره توبه - آیه 18
مینی خاطره مربوطه به قِدیمی مَچّدِ اُِورازان.
خیلی کیشکه یال بی‌یَم، تابُستان و مُحرم بَ، شوکیان می‌شی‌یِیم مَچـُّد.
روضه‌خوانان می‌خواندُن و هَرکی خودشی حالی میان دَبَه.
پیرزُنُکان گیریه می‌کُردُن، نَناکان ناله و بُرمه.
جوانِ دُترکان دی زُل می‌زی‌یَن به روبروشان، بَلکَم از پسِ آن ضُمُخته پرده‌ای که مابینِ زُناکان و مرداکان اوزان بَ، نُمزه‌شانِ بِینُن که دَره سینه می‌زنه.
ما یالان دی فقط شیطنت می‌کُوردیم و تا میتانستیم شربت هامیگیتیم و از بالایِ ایوانِ طبقه دویُّم دِمی‌ریتیم پُسرکانی کَلّه‌ای میان و قَییم می‌گردی‌یِیم!!
یادُوش بخیر..
الآن آن قدیمی مچّدِ باصفا دِ فقط هِمین خاطُره‌هان بُومانده و بَس...
نقل از: بانو سیمرغ
الآن دی خُجیرِ مَچد بُساتیَن اورازانی بَ
عکسها از منابع اصلی برداشت و برچسبهای آن حفظ شده‌اند.
